آن تلخ سخن ها که چنان دل شکن است

سلام

روزتون پر از شیرینی

روزگار میگذره

گاهی مثل برق و باد

گاهی به کندی حرکت یه حلزون کوچولو روی برگ

چه نسیم بوزه چه باد بیاد ، روزگار میگذره

لااقل تلاش کنیم روزگار خودمون و آدمهای دور و برمون را تلخ نکنیم

تازه چه زیباتر که تمام تلاشمون را بکنیم که روزگار خودمون و آدمهای دور و برمون را شیرین کنیم

از آنجایی که هردم از این باغ بری میرسد...آخرین اخبار در مورد همسرِخواهر این هست که ایشون به شدت مشغول خیانت و زندگی های پنهانی شدند

از اونجایی که من تا همچین چیزی را با چشم خودم نبینم باور نمیکنم ، همچنان باور ندارم

ولی خب تحقیقات و پیگیریها به شدت ادامه داره

و حال خواهرم هم که دیگه نیاز به توضیح نداره

امیدوارم همچین چیزی نباشه

نه به خاطر اون آدم که اصلا برام اهمیتی نداره به خاطر اون ضربه ای که خواهر میخوره و البته زخمی که تا همیشه روی روح و روانش باقی میماند

پوستم خشک شده

الان که دارم مینویسم روی دستم که نگاه میکنم پوسته پوسته شده

شاید یادم میره به اندازه کافی آب بخورم

باید بطری آبم را از کمد بیرون بیارم و البته دانه های چیا و تخم شربتی و خاکشیر

امروز صبح از کتف درد از خواب بیدار شدم

یه جایی توی شونه و کتف سمت چپم درد میکنه

امیدوارم مربوط به بدخوابیدن و دردهای مربوط به گرفتگی باشه

دوش گرفتم و زیرآب گرم یه کمی حرکات کششی انجام دادم ببینم بهتر میشه یا نه

براتون گفتم دارم به خاله جان میناکاری یاد میدم؟

توی اون سن پشتکارش برام جذابه

اینکه دوست داره هنر به این ظرافت را تجربه کنه

و البته تلاشش

البته ذوق من در انجام میناکاری هم احتمالا بی تاثیر نیست

راستی امروز باید یه سری کاری که دادم کوره را تحویل بگیرم

امیدوارم خوب شده باشه

میخواستم اول وقت برم برای تحویل که سرکارخانم مغزبادوم فرمودند : بدون من نری...

حالا ظهر که میرم دنبالش از اون طرف میبرمش تا تحویل بگیریم

ذوق و انرژیش ، حال خوب بهم میده

اینکه وقتی میریم کوره ذوق میکنه

اینکه دونه دونه و با دقت همه چی را نگاه میکنه

تحلیل هاش

اون نگاه کودکانه و معصومش به زندگی

همه ش را دوست دارم و انرژی میگیرم

پ ن 1: قسمت نیست بریم سفر

تمام تلاشم را کردم و باز هم نشد

پ ن 2: آخر هفته بیرون شهر دعوتیم

پ ن 3: اگه بشه میخوام در راستای همین میناکاری یه هنرتازه هم یاد بگیرم

پ ن 4: یه برنامه هایی برای برگزاری ورکشاپ های کوچولو دارم

پ ن 5: دیشب دایی جانم یادآوری کرد، در آستانه بیستمین سال جداییم هستم...

نقطه وسط زندگیم

من هزینه های مربوط به تصمیمم را دادم

و از این تصمیم راضی هستم

بهترین راه را انتخاب کردم و این انتخاب از من آدم قوی تری ساخت