آن رود زندگی ساز دارو ندار ما بود

سلام

روزتون بهاری

یه کمی دیرتر بیدار شدم

اما تند تند آماده شدم و اومدم

دیروز بعد ازظهر مغزبادوم زنگ زد و گفت که بساط پیک نیک کوچولو را مهیا کردند و ما هم باهاشون همراه بشیم

آخه باز آب زاینده رود را باز کردند و اون حس قشنگ زندگی توی بستر رودخانه جاری شده

توی رفت و آمدهای روزانه و از توی ماشین دیده بودم که آب را باز کردند و رودخانه باز آب داره

 اما اینکه برم کنارش و قدم بزنم و اینا ، نشده بود

خلاصه که نزدیک افطار اومدند دنبالمون

خواهرجان ساندویچ آماده کرده بود و بساط چای و کلوچه و خرما، آجیل و شیرینی هم با خودش آورده بود

بابای مغزبادوم پیشنهاد داد که بریم سمت پایین رودخانه (اصفهانیا میدونن، سمت درچه)

گفت اونجا خلوت تر هست

رفتیم یه پارک کوچولو و جمع و جور

لبِ لب آب

صدای آروم آب و اون نسیم خنک پر از حس قشنگ بود

افطار کردیم و دور هم نشستیم

یکساعت بعد هم مسیر کنار آب را قدم زدیم و یه جایی رسیدیم به بستنی فروشی و بستنی خریدیم

همونطوری آروم آروم کنار مسیر آب قدم زدیم تا حسابی خسته شدیم

هوای خنک کنار رودخانه واقعا دلچسب بود

آخر شب برگشتیم سمت خونه

مادرجان میخواستند برام سحری آماده کنند ، منم نشستم پای بساط میناکاری

تا بخوابیم خیلی دیر وقت شد

بعد هم که باز بیدار شدم برای سحری و قرآن و نماز

برای همینم صبح خیلی خسته و خواب آلود بودم

پ ن 1: از سبزیهای باغچه برای همسایه ها آوردم

پ ن 2: دور و بر بابا و بابابزرگ گلدونهای بزرگ گذاشتیم و حسابی گلکاری کردیم

حالا هرروز میرم برای آبیاری گلها