یکشنبه پاییزی

سلام و روز بخیر

امیدوارم صبح پاییزتون پر از خیر و برکت باشه

بعضی روزها رنگ و روی آفتاب صبحگاهی و خنکای نسیمی که میورزه پاییز را با تمام قدرت به رخ میکشه و امروز از اون روزهاست...

از اون روزهایی که از صبح آفتاب بی جون و بی رمغ لم داده روی میز کارم و دلبری میکنه

دیروز پیراهنی که اینترنتی خریده بودم رسید

یه کمی سایزش بزرگتر از تصور من بود ولی با توجه به اینکه مدل گشاد و آزاد داشت میشد از این یه کمی چشم پوشی کرد و راضی بود...

وقتی آقای پستچی سر ظهر خسته و هلاک رسید اینجا م و بسته منو از لابلای بقیه بسته ها کشید بیرون ، بهش گفتم چند دقیقه صبر کنه تا براش نسکافه ببرم

و اونم با کمال میل پذیرفت

لیوان کاغذی یک بار مصرف را برداشتم و چند قاشق پودرکافی میکس ریختم توش ... یک بشقاب چینی از اون قدیمیا که دورتادورشون طلاییه و یه ردیف گل آبی دارن برداشتم و دوتا بیسکویت کاکائویی کرم دار هم گذاشتم توی بشقاب و یک شکلات تلخ...

آقای پستچی خورد و تشکر کرد و گفت که خیلی خیلی خسته بودم و واقعا داشتم فکر میکردم چطوری به بقیه راه ادامه بدم... در نهایت هم گفت میدونید خانم خدا روزی رسونه...

و این انگار یه جون تازه شد توی رگهای من برای بقیه روز...

پ ن1: دیشب بابای مغزبادوم آوردش گذاشتش خونه ما و رفت ...

پ ن 2: گاهی باید سخت جانی کنیم

پ ن 3: خواهر و کوچولوهاش خیلی خیلی بهترن... اما پسته جان انگار دچار کولیک شده و شبها گریه میکنه

پ ن خاص:

انگار یه اینجای زندگی که رسیدم , از تنهایی میترسم

بزرگترین وحشت زندگیم این هست که کسی نباشه که دوستش داشته باشم و یا دوستم داشته باشه

برای مهم هست که بتونم محبت کنم و محبت بگیرم

برام مهم هست که دور و برم آدمهایی داشته باشم که بتونم باهاشون مهربونی را تجربه کنم

یکی از وحشتهای بزرگ زندگیم تنهاییه...