عشق؛ عشـــق است، چه بر لوح زر بنویسند، چه برگی کاهی!

سلام

روزتون پر از خوشحالی

فکر کنم کرونا خیلی ریز و پاورچین داره به جمع خانوادگی ما هم نفوذ میکنه

مامان فندوق و پسته دیروز بهم زنگ زد و از علایمی گفت که حس کردم کرونا داره

واضح ترینشون هم همون از دست دادن حس بویایی به طور کامل بود

خلاصه که بعد از چندجایی پرس و جو قرار بر این شد که بچه ها را ببره متخصص اطفال تا ببینه چه تصمیمی میگیره

خودش میترسه که تست بده و اینطوری شد که فقط همسرش تست داد

متخصص اطفال هم نظرش این بود که خیلی پیگیر این نباشن که آیا بچه ها کرونا گرفتن یا نه ... بهتره قرنطینه بشن و موارد بهداشتی را رعایت کنن ، مایعات بیشتر بنوشن و از لبنیات پرهیز کنن...

البته که اگه یادتون باشه ما جمعه خونه خواهر جان بودیم و در تعاملات نزدیک با دوتا فسقلی

مغزبادوم را هم با خودمون برده بودیم و ...

خلاصه که به شدت نگران پدرجان هستم ولی فعلا این نگرانی را پنهان کردم و بهشون قوت قلب دادم که اصلا نگران نباشن

هرچند در دل خودم آشوب هست به خاطر یه کلیپی که دیروز میدیدم که چقدر خطرناکه که بیماران کبدی دچار کرونا بشن...

ازتون التماس دعا دارم

دیروز آقای همسایه ، همون آقایی که دستشون زیر سنگ گیر کرده بود و به شدت مجروح بودند و من رسوندمشون ... برام خاکشیر و اسپند آورده بودند...

گفتم براتون که یه شعر قشنگ هم سروده بودند و با دستخط خودشون برام آوردند؟

منم امروز چند تا انار خوشرنگ که پدرجان از باغچه چیده بودند را براشون آوردم

بالاخره مهربانی باید در جریان باشه دیگه

آهان راستی دیروز لباسم رسید

همون که از پیچ ملورین خریده بودم ...

عالی بود

اونقدر جنس خوب و لطیفی داشت و دوخت عالی... این شد که به محض اینکه رسیدم خونه هدیه کردم به مادرجان ....

البته تصمیم دارم یکی دیگه از همون را از رنگ دیگه ش برای خودم باز سفارش بدم

البته چون خیلی از این پیچ تعریف کردم ، دیشب تا حالا جوابم را ندادن

حالا اگه باز سفارش دادم براتون مینویسم

براتون سوال نشه که چرا هرچی لباس میخرم هدیه میکنم به مامان جان...آخه این ماه ، ماهِ تولد مادرجان هستش... بله مادرجان مهربان من مهرماهی هستند... البته اواخر مهر... ولی من از روز اول مهر شروع کردم و کوچولو کوچولو براشون هی هدیه خریدم ... نباید که همه سالها مدل هدیه دادن و تولد گرفتنمون یک شکل باشه ... اینم باشه تنوع امسال... براشون یه مدل ماسک مو خریدم ... همون دو دست ست بلوز و شلوارک ... همین بلوز و شلوار دیروزی... یه ماگ خوشگل... یه مقدار خرده ریز بهداشتی و آرایشی... و میخوام هنوز هم به خریدن چیزهای کوچولو کوچولو ادامه بدم ...

پ ن 1: به پدرجان میگم دلم یه خونه باغ بزرگ میخواد

یه خونه ای که ته یه باغ خوشگل و پر از دار و درخت باشه

پنجره های بزرگ و بلند داشته باشه ... جلوی پنجره ها هم طاقچه های عریض و طویل ...

طاقچه هایی که بشه داخلشون چند تا کوسن گذاشت و شبها نشست و زل زد به تاریکی باغ...

پدرجان هم شاخ و برگ میدن به خیالات من و از دار و درخت ها میگن و روزهایی که دارکوبها لابلای درختها نوک میکوبن و هیچ صدایی جز صدای باد توی شاخه ها و همین صدای کوبیدن نوک دارکوب نمیاد...

یواش یواش مادرجان هم وارد خیال پردازی میشن

از گلهای توی ایوان میگن و از حوض بزرگی که پر از ماهی قرمز هست

از عصرانه های ارگانیک و محصولات رنگارنگ باغچه

و چه قشنگ بود حتی رویای این خونه بزرگ... رویایی که شاید یه روزی به واقعیت برسه

پ ن خاص:

دیشب قبل از خواب فهمیدم ، تازگی یاد گرفتم از تک تک لذتهای کوچیک و بزرگ زندگی حسابی کیف کنم

لذت های زندگی گاهی خیلی ساده و دم دستی هستند و یادمون میره ببینیمشون

یه خواب راحت و کامل توی رختخواب تمیز و راحتمون

یه غذای خوشمزه

یه کتاب خوب

یه شعر زیبا

یه نقاشی قشنگ

یه منظره دلنشین

یه آهنگ گوش نواز

یه بوی آشنا

یه حس هیجان انگیز

تپش های تند تند و پشت سر هم قلب

حتی هدیه هایی که میدیم و لبخندی که دریافت میکنیم

و ...

هزاران خوشبختی ریز و درشتی که باید حواسمون بهشون باشه...

زندگی مجموعه ای از همین لحظه های ناب هست ... میشه با دیدن و پررنگ کردن لحظه های ناب زندگی را زیباتر دید

همونطوری که من لبخند خاص آقای دکتر را قاب کردم توی ذهنم

بوی پسته جان را ... نگاه فندوق را ... صدای مغزبادوم را ... مهربونی های مامانم را ... دل دل کردنهای پدرجان را ... محبتهای دوستانه ی دوستانم را ... سلام بی شیله پیله دختر کوچولوی همسایه را و ... و ... و ....

زندگی اونقدر پر از صحنه های دوست داشتنی و زیبا هست ... فقط باید چشمامون را باز کنیم

کمی دقیق تر نگاه کنیم