صبح شنبه بخیر

سلام

روزتون پر از انرژی و انگیزه

انرژی برای یک شروع بینظیر و انگیزه برای هزاران شروع تازه و دلچسب

پنجشنبه ساعت 3 صبح با پدرجان راهی شدیم

وقتی زدیم به دل جاده همه جا تاریک بود و چندتایی ستاره در حال درخشش

هرچی از شهر دورتر شدیم تعداد ستاره ها بیشتر و بیشتر شد

ماه هم کاملا در دیدمون بود

رانندگی و حرف و حرف و حرف

میترسیدم پدرجان خوابشون بگیره ، چندتایی نسکافه خوردیم و هی حرف زدیم و شوخی کردیم و خندیدیم

وقتی هوا آروم آروم به سمت روشنی رفت ، دیدن منظره ها خیلی خیلی کیف داشت

یه جایی توی جاده ایستادیم و طلوع خورشید را تماشا کردیم و صبحانه خوردیم

ساعت 8 صبح توی یک نخلستان در روستای مهرجان بودیم

دستامون را توی آب خنکی که از جوی وسط نخلستان میگذشت شستیم و خرماهای تازه ای که سفارش داده بودیم را تحویل گرفتیم و پیش به سوی مقصد بعدی

تو مقصد بعدی به مدل دیگه خرما تحویل گرفتیم

برای ساعت 9 صبح رسیدیم به روستای گرمه

یه مدل دیگه خرما سفارش داده بودیم ، که البته صاحب این نخلستان دوست نزدیک پدرجان بودند

این شد که رفتیم دم در خونشون

هرچی اصرار کردند که بریم داخل قبول نکردیم و گفتیم اصلا درست نیست توی این وضعیت بیماری وارد خونه کسی بشیم

به خصوص که اونها هم دقیقا عین ما به خاطر بیماری پدر خانواده بسیار بسیار در شرایط قرنطینه هستند و با احتیاط رفتار میکنند

خلاصه توی حیاط این خونه کویری خرماها را وزن کردند و تحویلمون دادند

یک سبد بافته شده از برگ درخت نخل هم بهمون هدیه کردند

توی حیاط خونشون چندین نخل بلند پر از خرماهای نارس بود و دیدنش لذت بخش و شیرین

نیم ساعتی توی حیاط خونه شون با فاصله نشستیم و پدرجان و دوستشون گپ زدند و من هم از زیبایی های حیاط لذت بردم

همونجا به آقای دکتر و مامان جان زنگ زدم و خیالشون را راحت کردم

بعد از نیم ساعت راه افتادیم و رفتیم سمت گله

گوسفند را برامون کشته بودند و تکه تکه کرده بودند و آماده تحویل بود

اما کشک و ماست نتونسته بودند برامون تهیه کنند

همونجا بهمون یه مقدار انار دادند

یک مدل پسته کوهی هم اونجا خریدیم که اسمش «بنه » هست ، نمیدونم خوردین یا نه ... خیلی خوشگل و زیبا هستند ولی به شدت سفت هستند و من زیاد خوردنش را دوست ندارم ...

و من و پدرجان راه افتادیم سمت خونه

با پدرجان در روستای حجت آباد توقف کردیم و روی تپه های ماسه ی کویر پاهامون را از قید و بند کفش ها آزاد کردیم

راه رفتن توی ماسه های کویر به آدم کلی انرژی میده

میدونید ماسه های اونجا،  اون انرژی ای که از آفتاب گرفتند را به آدم منتقل میکنند و انگار آدم پر از انرژی میشه

اصلا گوشی هامون را از توی ماشین برنداشته بودیم و برای همین هیچ عکسی هم نگرفتیم

به جای مشغول شدن به عکس و فیلم و داستان ، از لحظه لحظه های کوتاه سفر لذت بردیم

رسیدیم به نائین و یکراست رفتیم سراغ مغازه «حاجی خلیفه» ...

قطاب و باقلوا و حاجی بادام ...

نبات یزدی و پشمک و لوز ...

همونجا یه مقدار شکلات کاکائویی هم خریدیم که از راه میرسیم فسقلیا ذوق کنند

از نایین من رانندگی کردم

البته یه جایی از مسیر یه لحظه خوابم برد و نزدیک بود که ...

خدا را شکر به خیر گذشت و ساعت 4 رسیدیم خونه

البته وقتی رسیدیم خونه تازه اول ماجرا بود

باید خرماها بسته بندی میشدند... دونه دونه خرماها را چیدیم داخل ظروف بسته بندی و فرستادیم داخل فریزر

سهم خواهرها را جدا کردیم

برای همسایه ها هم بردیم

ساعت نزدیک 6 هم رفتیم سراغ گوشتها و خرد و بسته بندی کردن...

و برای شام هم دل و جیگر بردیم روی پشت بام .... آتیش و کباب...جاتون خالی

و اینگونه بود که سفر خیلی کوتاه و عجله ای و پر از خوشمزه جات ما به پایان رسید

جمعه بعد از ناهار هم خواهرجان ، وسایلشون را جمع کرد و رفتند

خیلی جاشون خالیه

و خیلی از رفتنشون غصه خوردم

به محض رفتنشون من یه خونه تکونی اساسی را کلید زدم

به خاطر فندوق جان خیلی از خرده ریزه هامون را جمع کرده بودیم

شیشه های میزها را جمع کرده بودیم

مجسمه ها و ...

همه را برگردوندم سرجای خودشون

جارو و تی حسابی

شیشه ها را تمیز کردم

به تراس سر و سامان دادم

ورودیمون را ضدعفونی کردم

آشپزخونه را مرتب کردم و خلاصه تا آخر شب راه رفتم و سعی کردم همه چیز برگرده سرجای خودش

پ ن 1: خواهرم خودش قبل رفتن کلی همه جا را تمیز و مرتب کرده بود

خودش در تمام روزها به مامان جان کمک میکرد و اصلا از اون مدلهایی نبود که آدم کلافه بشه

پ ن 2: خیلی خیلی جای فسقلیا خالیه 

پ ن 3: زندگی را باید زندگی کرد