روزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمروزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمدرباره من
من یک تیلوتیلوی رنگی هستم که سعی میکنم زندگی را تمرین کنم ، لحظه ها را زندگی کنم و از لحظه لحظه ی این موهبت الهی لذت ببرم، عقاید سیاسی و اعتقادیم ماله خودم ، شادیها و انرژی های خوبم را با دوستام اینجا به اشتراک میزارم ... دوست دارم با شماها زندگی را تمرین کنم و در کنارتون دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنیم، دوست دارم مهربانی را ترویج بدهیم ، دوست دارم دوست داشتن ، محبت ، از خودگذشتگی ، عشق ، ایثار و فداکاری را به معنای واقعی تمرین کنیم ، یادمون نره عمرماندگار نیست و هرچقدر کش دار به نظر بیاد خیلی زود به پایان میرسه...
آدرس اینستا برای دیدن کارهای میناکاری: aftab_minakari
ادامه...
پیوندها
- پرنده گولو
- گیس طلا
- من جین هستم
- آزاده
- ر مثل ...
- بهار بانو
- هزارسال
- رافائل
- 7min
- پرژین
- بانو دل آرام
- کلبه چوبی آذر
- یادداشت های روزانه
- لاندا
- شاهزاده خانوم
- پسرعمو
- مگهان
- پروانه
- صحرا
- ماهی و جوجه
- ماه نو
- باران
- اینجا بدون من
- دختری به نام نل
- سمفونی مردانه
- اینجا مدرسه نیست
- .
- مالاکیتی
- تصویر روزهای رها
- بلاگر کبیر گزارش میکند
- عالی جان
- شمیم
- فندوقی عزیز
- پزشک طرحی آنه
- بهامین
- مهربانو
- روزهای ناتمام من
- نون سین
- مهدی اردیبهشتی
- طیبه جان
- آشتی جان
- فصل پنجم
- مامان ستی و سپهر
- رها
- هدیه
- دکتر پرسیسکی
- الهام متولد شهریور «در بازوان»
- آذرماهی
- بلاگر
- خورشید درخشان - سهیلا
- واتو واتو
- جان شیرین
- مامان فرشته ها
- بدون ویرایش- ترانه جان
- خورشید جان
- الی عزیز
- مامان کنجد
- شارمین دوست نازلی
- دکتر ربولی حسن کور
- خانمی
- همراز
- لیمو
- ترانه جدید
- رضوان عزیز
- طیبه و احساس پاکش
- خاتون یک مهندس
- عابر- یه الف بچه که نیست
- هنوز زندگی
ابر برجسب
قصه سفر دانیا چالش داستان کوتاه ترک عادت کاردستی یادداشت کلوب للی کتاب شعر روزهای ما نامه عکس روزانهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 17
- فروردین 1403 11
- اسفند 1402 6
- بهمن 1402 12
- دی 1402 7
- آذر 1402 14
- آبان 1402 16
- مهر 1402 24
- شهریور 1402 23
- مرداد 1402 18
- تیر 1402 16
- خرداد 1402 19
- اردیبهشت 1402 14
- فروردین 1402 13
- اسفند 1401 5
- بهمن 1401 11
- دی 1401 13
- آذر 1401 8
- آبان 1401 11
- مهر 1401 15
- شهریور 1401 20
- مرداد 1401 14
- تیر 1401 12
- خرداد 1401 7
- اردیبهشت 1401 14
- فروردین 1401 14
- اسفند 1400 7
- بهمن 1400 7
- دی 1400 1
- آذر 1400 8
- آبان 1400 13
- مهر 1400 16
- شهریور 1400 30
- مرداد 1400 18
- تیر 1400 22
- خرداد 1400 23
- اردیبهشت 1400 16
- فروردین 1400 12
- اسفند 1399 20
- بهمن 1399 22
- دی 1399 21
- آذر 1399 28
- آبان 1399 5
- مهر 1399 22
- شهریور 1399 20
- مرداد 1399 18
- تیر 1399 10
- خرداد 1399 20
- اردیبهشت 1399 28
- فروردین 1399 8
- اسفند 1398 17
- بهمن 1398 21
- دی 1398 24
- آذر 1398 23
- آبان 1398 15
- مهر 1398 3
- شهریور 1398 14
- مرداد 1398 21
- تیر 1398 29
- خرداد 1398 21
- اردیبهشت 1398 25
- فروردین 1398 12
- اسفند 1397 18
- بهمن 1397 13
- دی 1397 20
- آذر 1397 28
- آبان 1397 26
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 24
- مرداد 1397 24
- تیر 1397 22
- خرداد 1397 27
- اردیبهشت 1397 30
- فروردین 1397 22
- اسفند 1396 21
- بهمن 1396 21
- دی 1396 13
- آذر 1396 23
- آبان 1396 25
- مهر 1396 1
- شهریور 1396 19
- مرداد 1396 28
- تیر 1396 23
- خرداد 1396 17
- اردیبهشت 1396 22
- فروردین 1396 21
- اسفند 1395 23
- بهمن 1395 26
- دی 1395 32
- آذر 1395 23
- آبان 1395 29
- مهر 1395 16
- شهریور 1395 41
- مرداد 1395 40
- تیر 1395 36
- خرداد 1395 39
- اردیبهشت 1395 37
- فروردین 1395 34
- اسفند 1394 39
- بهمن 1394 39
- دی 1394 28
- آذر 1394 25
- آبان 1394 22
- مهر 1394 24
- شهریور 1394 31
- مرداد 1394 17
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
فشارهای روزگار
پ ن 1 : میشه برای این پست هیچ نظری ننویسد؟
پ ن 2 : میشه منو با این پست قضاوت نکنید؟
پ ن 3 : میشه به من ترحم نکنید؟
پ ن 4: من حالم بده... کاری از دستم بر نمیاد
من این روزها تحت فشارم
یک فشار خرد کننده ی سخت
چرا باید همیشه در لفافه حرف بزنیم
مگه نه اینکه ماها وبلاگ مینویسیم تا بتونیم از این طریق با عده ای حرف بزنیم؟ پس چرا من باید در لفافه بگم؟
من نزدیک ظهر یک پست نوشتم و نیم ساعت بعدش پشیمون شدم و پاکش کردم
از دوستایی که نظر گذاشته بودن عذر میخوام
اما میخوام بگم شاید پشیمان بشم و این پست را هم پاک کنم
چون من این وبلاگ را مینویسم برای اینکه پر از انرژی میشم... چون حرفای خوب میزنم... قسمت های خوب خودم را پررنگ تر میبینم و بهشون افتخار میکنم و سعی میکنم در اون حوزه ها خودم را رشد بدم...
اما الان چند ماهی هست که تحت فشار روحی هستم ... فشاری که این روزها انگار برام غیرقابل تحمل تر شده
واقعیت این هست که زندگی خواهرم (خواهر اولی نه مامان مغز بادوم) دچار تنش های شدیدی شده
همسرش شخصیتی از خودش نشان داده که ما اصلا اینطوری ندیده بودیمش
شاید توضیحش سخت باشه...
من معتقدم در زندگی های مشترک هر وقت اختلاف و مشکلی پیش میاد در 90 درصد موارد هر دو طرف مقصر هستند، پس در این مورد هم هر دو مقصر هستند... اما هر مشکلی یه جایی باید حل بشه...
این کش اومدن بیش از حد
این رفتارهای هر روز یک رنگ
این نوع برخورد ضد و نقیض
و بدتر از همه اینکه ایشون در این میانه در آستانه بیکار شدن هم قرار گرفته....
چرا داره به جای ساختن زندگی ، زندگی خودش و یه عده ی دیگه را خراب میکنه؟
چرا به جای اینکه عاقلانه به قضیه نگاه کنه هر روز بیشتر خودش را به دیوانگی میزنه؟
چرا برای اینهمه چرا هیچ جوابی وجود نداره؟
این فشارها داره منو از پا در میاره
من یک بیمار تریکو هستم...
بیماری که باید هیجانات روحیش را به حداقل برسونه...
این هیجانات وحشتناک این روزها بیماری منو تا سرحد جنون تحت تاثیر قرار داده...
من هر صبح که از خواب بیدار میشم با یک صحنه ی غم انگیز روبرو میشم... این صحنه غم انگیز شادی و انرژی را از من گرفته... من طاقت اینهمه مو کندن را ندارم... من طاقت اینهمه داغون شدن را ندارم...
وقتی پای عزیزان آدم به میون میاد، آدم حساس تر میشه...
من وقتی با مشکلات زندگی که به خودم مربوطه دست و پنجه نرم میکنم خیلی خیلی قوی هستم... محکم و با اراده می ایستم و تا آخرین نفس تلاش میکنم و چیزی که میخوام را بدست میارم... اصلا نشدن برای من معنی نداره...
اما چرا وقتی پای عزیزان آدم وسط میاد آدم اینهمه ضعیف میشه؟
چرامن این حرفها را اینجا میزنم؟
اصلا درسته که این حرفها اینجا نوشته بشه؟
تصور شما از تیلوتیلو یه دختر شاد و پرانرژی هست... آیا درسته من تصور شما را با چند تا کلمه خراب کنم؟
دوست دارم بدونید من صبح در حالی لبخند میزدم که یک کوله بار سنگین از غم روی شونه هام سنگینی میکرد و داشت منو خرد میکرد
دوست دارم بدونید من صبح در حالی زیبایی ها را دیدم که زشتی ها خودشون را عین یک تکه خار در دیدگان من فرو کرده بودند
دوست دارم بدونید من چند ماهه دارم با سیلی صورتم را سرخ نگه میدارم و غصه ها دارن منو ذره ذره آب میکنن
یه جا خودتو بریز بیرون دختر
پیش مشاور برن شاید فرجی شد
دل آرام جان... همسرش به هیچ عنوان حاضر نیست بیاد مشاور
اگه آدم یه ریگی به کفشش نباشه اینهمه روی مشاور کلید میکنه؟
گندم عزیز، مطمئن باش کسی قضاوتت نمیکنه. اینها مسائلی است که تو زندگی هر آدمی میتونه باشه.
ممنونم
مرسی که اینقدر خوب هستین
سلام دختر عمو جان
حالت خوبه؟
دشمنت شرمنده
مهم این بود که نظرمو خوندی و مهمتر از اون اینه که آشتی کردین
مراقب خودت باش دختر عمو خودتو زیادی درگیر مسائل دیگران که کاری ازت برنمیاد نکن
ببخشین که نظر دادم
میتونی این نظرمو تایید نکنی هرجور خودت دوس داری
سلام بر پسرعموی عزیزم
ممنون خوبم
خیلی بده که عزیزانت درگیر مشکلاتی باشن که هیچ کاری از دستت براشون بر نمیاد
سلام عزیزم. الهی که هرچه سریع تر مشکل حل بشه. من خودم مشاور هستم. ببین هرچند که اینجور مسائل مشاوره دو طرفه میطلبه اما خواهرتون هم با مشاوره رفتن هم به خودش و هندل کردن موضوع کمک کنه. بهتون پیشنهاد میدم خواهرتون مراجعه داشته باشن. اگر هم خدایی نکرده کار به جدایی رسید حدود دوازده جلسه مشاوره باید قبل از طلاق هردو طرف برن. پس قبل از اینکه کار خدایی نکرده به جداییبرسه اقدام بفرمایید.
روز و روزگار خوش.
سلام
کاش ادرس داشتین تا من بیشتر ازتون کمک بگیرم
البته من یک مشاور قدر در کنار خودم دارم...
میدونم که نیاز مبرم به مشاوره دارن... اما متاسفانه این آقا نه تنها خودش نمیره مشاوره بلکه به خواهرم هم اجازه این کار را نمیده.
و فعلا که اوضاع خیلی بده
سلام و تشکر از وبلاگ خوبتون
سلام وخسته نباشید به ما هم سر بزنید
اگر اجازه نمیدن خواهرتون بره پیش مشاور, از مشاورهای تلفنی استفاده کنن, تنهایی و تحت فشار روانی هیچکس نمی تونه تصمیم درست بگیره و نیاز به کمک یه متخصص داره
خواهرتون رو توی این روزای سخت تنهاش نزارید,
ممنونم از نظرتون
چشم
در زندگی همه ی ما زمان هایی پیش میاد که ما رو از ادم شاد و پر انرژی تبدیل میکنه به یک افسرده / عصبی/ مضطرب...
من خودم ، خیلی سانسور میکنم این لحظات زندگیم رو در وبلاگ...
ولی نوشتنشون به ادم کمک میکنه
+از ته دلم میخوام که مشکل به زودی بر طرف بشه
چقدر خوبه که دوستایی مثل تو دارم دلژین جان
چقدر خوبه که درکم میکنین و بهم حس خوب میدین
متشکرم
چرا باید قضاوت کنیم در حالی که نه ماجرا رو می دونیم و نه تو تقصیری داری. مشکلیه که خیلی زیاد دیده میشه متاسفانه و خیلی خیلی درد داره. می فهمم چی میگی. تحمل دردکشیدن عزیزان خیلی سخته. از خدا میخوام که مشکلشون حل بشه
چقدر تو خوب آدم را درک میکنی
احساس ارامش کردم
متشکرم
عزیزم. خوشحال میشدم کمکی بکنم اما منو اگر یادتون باشه یزدی بودم و سال گذشته اصفهان دوره داشتم دانشگاه فرهنگیان . اره حتما باید برن پیش مشاور. باز هم پیشنهاد میدم خواهرتون با یک مشاور در ارتباط باشن و اگر قضیه جدی هست با یک وکیل هم در ارتباط باشید. به امید روزهای خوش
بله که شما را یادمه
خوب هستید؟
دوره ها به سلامتی تمام شد و با دلخوش برگشتین پیش خانواده - خدا را شکر
فعلا که با شرایط موجود نه با مشاور و نه هیچکس دیگه نمیتونه در ارتباط باشه
خدا خودش کمک کنه
سلام
سلام
ممنون. بله خدا رو شکر تموم شد. امید با خدا که مشکلشون به بهترین نحو حل بشه.
خدا را شکر
ممنون از دعای خوبتون
عزیز دلم اروم باش ما همه همینیم همه پشت این وبلاگها با اسم های مختلف نشستیم میایم و بعضی وقتا فقط فقط از خوشی میگیم ولی واقعا دلمون خونه و داغونیم زندگی همش خوشی نیست این نیز بگذرد