روزانه های یک تریکو تیلو مانیا

میخواهم باز از خودم بنویسیم

روزانه های یک تریکو تیلو مانیا

میخواهم باز از خودم بنویسیم

پنجشنبه روزه دار

سلام

طاعاتتون مقبول درگاه حق

خوب هستین

وقتی میرسم دفتر یکی از دربهای برقی را بیشتر باز نمیکنم که سایه بیشتری باشه

اون یکی درب را هم که باز میکنم سایه بان را میزنم که از گزند آفتاب داغ در امان باشیم

امروز که دلم یه خلسه عمیق میخواست و چراغهای دفتر را هم روشن نکردم و یه سایه روشن خیلی دوست داشتنی ایجاد شده

کولر هم که طبق معمول با آخرین توانش داره کار میکنه و اینجا تقریبا زمستونه به جای یه بهار خیلی داغ....

اول صبح یه لیست کار تهیه میکنم برای یک ماه آینده.. از اول تیر تا انتهای تیر...

هرچی روزهای روزه دار را با بی حالی و کندی سپری کردم باید روزهای بعد از رمضان را پر انرژی و با انگیزه کار کنم...

دیروز بعد از ظهر به خاطر دیر و زود شدن تماس آقای دکتر یه کمی مکدر شده بودم

یه پیام دلخورانه نوشتم و سند کردم

البته یه کم دلخورانه ... نه خیلی زیاد

نیم ساعت بعد دیدم ایمو زده....

وصل که کردم گفت: اصلا وقت ندارم... فقط بگو دوستم داری و برو....

یه لبخند زدم و گفتم : بی نهایت دوستت دارم....

هنوز حالم از اون لحن عجولش و چشمایی که مشخص بود داره دل دل میکنه ، خوبه....

پ ن 1 : کاش دوست نادان را تجربه نکنید

من از داشتن یه دوست نادان که اگه رهاش کنم وضعش بدتر میشه ، به ستوه اومدم...

کاش بعد از اینهمه سال کمی عاقل بشه...

پ ن 2 : از نوشتن با خودکارهای ژله ای لذت دو چندانی میبرم

من دستخط خوبی داشتم...اما از بس کم چیز مینویسم دستخطم خیلی خیلی بد شده... این روزها دوست دارم بیشتر و بیشتر بنویسم

پ ن 3 : بعضی از گره ها قراره به دستای ما باز بشه... زندگی را سخت نگیریم

در درون هر یک از ما پیامبری به پیامبری مبعوث شده که رسالت بزرگی بر گردن داره...

گاهی ما در حکم یک پیام بر ، باید پیام حضرت حق را به بنده ای برسانیم... کاش مراقب پیامبر درون خودمون باشیم

پ ن 4 : این روزهام اصلا رنگی رنگی و پر از هیجان نیست

اما دارم از این آرامش نهایت لذت را میبرم

تیلوتیلو پنج‌شنبه 25 خرداد 1396 ساعت 10:35

نظرات 5 + ارسال نظر

میترا پنج‌شنبه 25 خرداد 1396 ساعت 11:01

تو این شبا برای رسیدنتون بهم دعا میکنم برای همه منتظرا
منتظرای معشوق
منتظرای بچه
منتظرای سلامتی
منتظاری خونه
منتظرای کار
منتظرای پول متتظرای امیدو انگیزه

چقدر مهربونی عزیزم
منم برای شما دعا میکنم ... هرچی که از خدا میخوای

رسیدن پنج‌شنبه 25 خرداد 1396 ساعت 11:54

خیلی خوبه با اینکه میگی ته دلت شاید کمی غم و کدورت باشه ،اما پست هایی که میذاری پر انرژی هستن. خدا قوت . عشقت دائمی.

شماها به من لطف دارین

امیر پنج‌شنبه 25 خرداد 1396 ساعت 12:50

با سلام
خب تنوع لازم است گاهی سایه روشن و گاهی روشن و زمانی هم تاریک و نیمه تاریک ....
مناطق کویری و گرم را می با یه کولر آبی می توان بسیار خنک کرد و چه خنکای دلپذیری اما همین کولر ها برای مناطق مرطوب نه تنها کارایی ندارند بلکه عامل شکنجه هم میشند زیر انجا انقدر رطوبت هست که کولر آب هم اگه روشن کنی مضاعف میشه . در خوزستان کولرهای دو تیکه هم به زور جواب میدند ولی شیراز را هم کولر آبی خنک می کنه و هم گازی .

در مورد عشق هم که اصلا نمیشه حرف زد چون اون سکوت هزاران کتاب است وای به اینکه بخای از حرف زدنش بنویسی

دوست نادان مثل شاخه نخل است که صاف نیست و قابلیت استفاده نداره تازه پر از خار هم هست و دست بهش بزنی خارش به دست فرو میره . نمیشه رهایش کنی و نمیشه ازش استفاده کنی ...
در مورد خودکار خدمتتان عرض کنم که خودکار های ابی و مشکی بر صفحات سفید نقش قشنگی دارند و از زمانی که نوشتن ها با سیستم شده دست خط ها هم ضعیف شده
در مورد پیامبر بودن باید خدمتتان عرض کنم انسان نماینده خدا و بقول عرفا اصلا خود خدا هستند و بانگ انالحق سر میدهند

باید سعی کنم گره ایجاد نکنیم که مجبور به باز کردنش باشیم و اگه ایجاد شد صبر داشته باشیم و با پنجه تدبیر و عقل ان را باز کنیم نه با زور احساس .
گاهی باید سیاه و سفید را حس کرد تا بیشتر قدر رنگی بودن را بدونیم . بلاخره هر بهاری خزانی را به دنبال داره گاهی طوفانی و گاهی آرام و هر دو زیباست

امشب ما را از دعای خیر محروم نفرمایید.