شنبه ای با حال بینظیر

سلام

صبح همگیتون بخیر و شادی

صبح که پیاده روی میکردم توی ذهنم یه پست دیگه را آماده کرده بودم

ولی وقتی صفحه را باز کردم و اینهمه ذوق و هیجان و انرژی مثبت را دیدم

فهمیدم که باید از قراره عاشقانه ام بگم

قرار عاشقانه ای که اصلا طبق برنامه و مثل همیشه پیش نرفت

قرار عاشقانه ای که با دلخوری خیلی شدید شروع شد

از اوله اولش بگم

صبح آقای دکتر زنگ زد گفت خواب موندم و دیرتر میرسم

اما شوووووووووووووووووخی کرده بود

خیلی خیلی زودتر از انتظارم زنگ زد و گفت منتظرم ایستاده

با ذوق بی حد و سریع خودم را بهش رسوندم

بعد یه چیزی فرمودند.. فراتر از انتظار و من بی نهایت دلخور شدم

البته چون قاضی منصفی هستم بهتون میگم که صددرصد اشتباه از آقای دکتر بود

بعدش یک نمایشگاه در حیطه ی کاری ایشون توی اصفهان برگزار شده بود که اصلا قرار نبود ایشون برن و از اونجا دیدن کنن

ولی چون من دلخور بودم و نمیخواستم (اون لحظه) با ایشون وقت زیادی را سپری کنم

بهشون پیشنهاد بازدید از نمایشگاه را دادم

و بدون توجه به اصرار ایشون برای همراهی در نمایشگاه توی ماشین موندم

خب ایشون رفتن نمایشگاه

و من در دلخوری بسیار توی ماشین برای خودم حرص خوردم

آقای دکتر کمتر از یک ربع از نمایشگاه خارج شد

و گفت اصلا اشتباه کردیم... امروز روز توست... من هیچ کاری جز دیدن و حرف زدن با تو ندارم و من این شکلی شدم

بعدش برخلاف انتظار همیشگی و کاری که توی عمرمون نکرده بودیم... غذا گرفتیم و رفتیم جایی که هرگز فکر نمیکردم بریم...

ناهار خوردیم

کنار هم اشک ریختیم

دلخوری برطرف شد

آهنگ گوش دادیم

لبخند زدیم

از ته دل خندیدیم

قسمتهایی از یک کتاب را که های لایت کرده بودن برام خوندن

یک متن کوچولو توی سررسید من نوشتن

چای و کاپوچینو نوشیدیم

میوه خوردیم

و بعد..... غروب آفتاب خبر از پایان وقت قرار عاشقانه داد...

پ ن 1 : کمربندی که آقاهه به اسم چرم به من فروخت و من اسفند به آقای دکتر هدیه دادم ... اصلا یه وضی شده بود... خب چراااااااا؟؟؟؟

پ ن 2 : انگار تمام فضای اطراف عطر عاشقانه داره

پ ن 3 : عنوان پست قبلی دقیقا عین حقیقته

پ ن 4 : دیروز جمعه ی خیلی خوبی بود ... توی باغچه ... با کیک و چای نعنا.. ماهی کبابی و .... که یادم رفته عکس بگیرم