چند روز مانده تا بهار...

سلام 

شبتون پر از ستاره های رنگی رنگی

دیروز نتونستم پست بنویسم 

دارم تلاش میکنم روزانه نویسی هام بدون وقفه باشه 

برای همین باید یه امتیاز منفی به خودم بدم 

ولی گاهی انگار نمیشه که نمیشه 

باید اول ... از دیروز بگم 

صبح باشگاهم را رفتم 

همون صبح زود 

2 ساعت ورزش ... پر انرژی

برگشتم خونه 

ریشه های فرشها را چسب زدم 

من خوشم نمیاد ریشه های فرش نامرتب و نامنظم بشه 

به خصوص که ریشه های دوتا فرش سالن روی سرامیک هستند و دقیقا وسط سالن یا فاصله مثلا نیم متر

اگه ریشه ها شلخته بشن حس میکنم خونه بهم ریخته ست 

شاید اینم یه وسواس فکری یا ذهنی باشه 

ولی بهرحال خوشم نمیاد

یکی دو سال پیش از همونجایی که فرش خریدیم یه مدل چسب خریدیم که گفت مخصوص ریشه های فرش هست

شبیه همون چسب های 5 سانتی موجود در لوازم تحریری ها!!!

با این تفاوت که به جای 5 سانت مثلا 8 سانت عرض داره (میدونم که اون چسبهای لوازم تحریری در تمام ابعاد از یک سانت تا ده سانت موجود هستند)

و تفاوت دیگه ش در ضخامت چسب هست که خیلی نرم و نازک هست و چسبندگیش یه کمی کمتر هست ... 

به خاطر همین نازک تر بودن و کمتر بودن چسبندگی وقتی روی ریشه ها راه میری حس بد یا صدای خش خش نداره 

یه چیزی شبیه سلفون!!!

چقدر توضیحش سخت شد

خلاصه که من سالی یکبار این چسب ها را عوض میکنم تا هم تمیزتر بشن و هم نظمشون بهم نخوره 

البته توی اینستاگرام دیدم که یه مدل دیگه هم وجود داره برای ریشه های فرش ... که از جنس ساتن هست و با چسب دو طرف ریشه های فرش را پوشش میده... 

خلاصه که اصلا چیز مهمی نیست که اینهمه توضیح بدم 

ولی بالاخره کاری بود که چند ساعت زمان من را گرفت 

چسب های قبلی را کَندم و چسب جدید زدم و ریشه های فرش ها را مرتب کردم 

برای افطار دعوت بودیم 

همون فامیل دور مادرجان که فوت شده بودند دعوتمون کردند برای مراسم شبِ هفتم درگذشت!

مامان جان تماس گرفته بودند و تشکر کردند و گفتند ما نمیتونیم شرکت کنیم (که مودبانه باشه و به زحمت هم نیفتند) 

ولی تماس گرفتند و با اصرار زیاد گفتند اگه شرکت نکنیم ناراحت میشن!!!

سالنی که گرفته بودند به ما دور بود ولی دیگه وقتی اینهمه اصرار زشت بود که شرکت نکنیم 

خلاصه که با توجه به شناختی که ازشون داشتیم خیلی شیک و مجلسی آماده شدیم  و رفتیم که برای افطار برسیم

پذیرایی با نان و پنیر و خرما و گردو و زولبیا و بامیه، چای و آبجوش شروع شد 

بعدشم میوه و چای

در نهایت هم شام 

گروه دف و نی هم با شعرها و نوحه سرایی تمام سعیشون را برای گرفتن اشک ملت انجام دادند که البته موفق هم بودند!

دیگه تا برگردیم ساعت نزدیک 11 بود

مسیر طولانی و شلوغ واقعا خسته مون کرده بود ... برای همین پست ننوشتم

امروز صبح هم باز رفتم باشگاه 

با اینکه قرار بود برق قطع بشه ... قطع نشد و خیلی دلچسب ورزش کردم 

بعدش هم بنزین زدم و برگشتم خونه 

مسلما چون دیشب رفته بودیم برای مراسم شام ... باید امروز میرفتیم برای مراسم هفتم !

دیگه ساعت 2 رفتیم سمت باغ رضوان 

بعد از مراسم هم یه سری به مزار دایی جان و پدربزرگ و مادربزرگ ، شوهرخاله ، مادربزرگ مامان و دخترخاله شون زدیم 

دیگه هوا داشت تاریک میشد که از باغ رضوان اومدیم بیرون...

رسیدیم خونه و اول از همه با مادرجان یه قهوه خوردیم تا خستگیهامون در بیاد

بعدش یه دیوار دیگه از سالن مانده بود که تمیزش کردیم 

دوتا قالیچه کوچولو را توی حمام شستیم ...

اینم از یه روز دیگه اسفندماهی... 

پ ن 1: دلم قدم زدن های بی دغدغه های اسفندماهی را میخواد

دلم میخواد بچه بودم و پدرجانم دستمون را میگرفت میبرد مجتمع سپاهان و برامون لباس عید میخرید

دلم میخواد مثل وقتی بچه بودیم منتظر عیدی گرفتن های نوروزی باشم 

و ... 

پ ن 2: توی مراسم امروز یهو بغضم ترکید 

هنوزم هرجایی اسم جای خالی پدر میاد... 

پ ن 3: دلم خواست بهتون بگم «شیوِر براون» که چند ماه پیش خریدم خیلی خیلی خوب بود

اگه توی خریدش مردد هستید تردید نکنید

اگه میخواید برای کسی عیدی گرون تومنی بخرید هم گزینه ی خیلی خوبیه

پ ن 4: میخوام فردا برم دفتر و تقویم های خانوادگی را چاپ کنم 

اگه امشب بتونم فایل پی دی اف تقویم را برای اینجا هم آماده میکنم