دقیقه های بی جون ...

سلام

روز تابستونیتون پر از رنگهای قشنگ

پر از خنکای نوشیدنی های خوش طعم

و پر از دلخوشی های دلگرم کننده

رسیدیم به فصل قشنگی که یک بشقاب میوه روی میز کار هزارتا تابلوی نقاشی را انجام میده

رنگهای تند و زیبای شلیل و آلو و گیلاس و آلبالو

مزه های ترش و شیرین و ملس

و میوه های آبداری که دلبری را خوب بلدند

بچه ها هوای اطرافیانتون را توی این روزها داشته باشید

این تابلوهای خوشگل و خوشمزه با این قیمتهای نجومیشون این روزها برای خیلی ها غیرقابل دسترس هستند

امروز با کلی تاخیر اومدم پست بنویسم

بالاخره تیلوتیلو هم آدمه و گاهی دچار سردرد و چشم درد و بی حالی و بی حسی میشه

دیروز از صبح شهرداری شروع کرد به بریدن آسفالت کوچه ی ما

یه ماشین بزرگ و پرسروصدا شروع کرد از روی نقشه آسفالتها را بریدن ، وسطای کارشون یهو لوله ی آب هم بریده شد و آب عین چشمه از وسط کوچه زد بیرون

اونا که به کارشون ادامه دادن

اما اون آقایی که ناظر این پروژه بود زنگ زد به اداره آب

یکساعتی که گذشت دیگه داشتم حرص میخوردم از این وضعیت

آب داشت با شدت زیاد هدر میرفت و کل کوچه و خیابان را گرفته بود...

دیدن به جای حرص خوردن بهتره که پاشم و تی را توی آب زلال چشمه ی وسط کوچه بشورم و یه تمیزکاری حسابی انجام بدم

این شد که اول جارو زدم و جارو را در چشمه حسابی شستم

بعدش هم تی را آوردم و توی چشمه پرفشار شستم و تی کشیدم

یکبار ... دوبار... سه بار... چهار بار... دفعه ششم بود که دیگه دیدم نا و نفس برام نمونده

تی را شستم و بیخیال تی کشیدن شدم دیگه ولی همه جا داشت حسابی برق میزد

یک ظرف بزرگ بردم و آب برداشتم و سنگها و پله ی جلوی در را هم حسابی شستم

چندتایی چهارپایه پلاستیکی داریم اونا را هم بردم دم در و شستم ...

حالا خوبه دقیقا سرظهر بود و کوچه خلوت

هرچند حتما همسایه ها حسابی بهم خندیدن

در همین حین بالاخره شرکت آبفای عزیز از راه رسید و چشمه ی آب وسط کوچمون کور شد... حیف...

هم منظره ی خوبی داشت

هم صدای خوبی

هم برای شستشو خیلی خوب بود

خیلی خسته شده بودم اما حس خوب تمیزی وادارم کرد یه گردگیری حسابی هم انجام بدم

در نهایت عصر سردرد اومد سراغم و البته یه چشم درد شدید

رفتم خونه و شام خوردم و مجبور به خوردن مسکن شدم

من خیلی در برابر خوردن مسکن مقاومت میکنم ... فکر کنم اینم از اون دسته کارهای بی خود باشه ... ولی اعتقادات خودم را دارم و تا جایی که ممکن باشه قرص و دارو مصرف نمیکنم

اما سردرد دیشب فرق داشت

به یک ساعت هم نکشید که سردردم خوب شد

بیحال بودم ولی بدحال نبودم

صبح که بیدار شدم دیدم بازم خیلی بیحالم و این تیلوتیلوی هرروزی نیست

رفتم دوش گرفتم و توی حمام متوجه شدم چشمم خیلی خیلی درد میکنه در حدی که صورتم را نمیتونستم بشورم...

اومدم بیرون و مامان جان وبابا جان معتقد بودن که امروز را بمونم خونه ، اما اینطوری خونه موندن بیشتر کسل میکنه من را ... این شد که یه مسکن دیگه خوردم و اومدم دفتر... اما نشستم گوشه کاناپه و یه شیر و عسل گرم خوردم و چشمام را بستم ... و خیلی طول کشید تا یه کمی حس بهتری پیدا کنم

اصلا کامپیوتر را روشن نکرده بودم تا اینکه یه کمی بهتر شدم و تصمیم گرفتم پست امروز را بنویسم و باز برم استراحت

با این وضعیت بحران کرونا احتمال داره هفته بعدی را به طور کلی تعطیل کنم

کارهایی که دستم هست را مرتب و منظم میکنم و آماده میشم برای یه قرنطینه ی یک هفته ای

ماسک زدن و دستکش داشتن خونه ولی هیچی مثل رعایت فاصله ها ما را از این بیماری دور نمیکنه...

پ ن 1: نسخه سردردی که آقای دکتر پیچید را دوست نداشتم

دیشب به محض اینکه گفتم سرم درد میکنه و مسکن خوردم ، گفتند : گوشی حالت را بدتر میکنه ، امشب برو زودتر بخواب تا خوابت کامل بشه

دلم میخواست چیزهای دیگه ای بشنوم

اما نسخه ی نه چندان دلچسب ، بهترین نسخه ی ممکن بود

تا چشمام را بستم بیهوش شدم...

پ ن 2: ارقام و اعداد نجومی شدن یا مغز ما کوچیک شده؟؟؟؟

پ ن 3: یه آهنگ شاد برای عزیزدلتون بفرستید

لازم نیست عاشقانه باشه ... لازم نیست مخاطب خیلی زیاد خاص باشه

همین که لبخند میاد رو لب کسی که دوستش دارید و پر از انرژی و حال خوب میشه کافیه

حالا میتونه این عزیز خواهرتون باشه ، دوستتون باشه ، همکارتون باشه ، عشقتون و ...

مهربونی کردن آسان هست

پ ن 4: توی بطری کوچولوی آب معدنی شربت درست کردم و دادم به آقای رفتگر که داشت کوچه را جارو میکرد