حزین نی

یکی داره توی کوچه نی میزنه

با یه سوز بخصوص

نمیدونم ماله کجاست

چه اسمی داره این سمفنونی سوزناک

نمیدونم تو چه دستگاهی مینوازه و از کجا اومده و به کجا میره

ولی میدونم یه حزن عجیبی داره این صدا

دلم میخواد صداش بزنم و بگم بیا اینجا بایست و بنواز

تو بنواز - من اشک بریزم

انگار صدای نی توی سلولهای تن آدمی جاری میشه

یهو صداش از دور به گوشم رسید

نوشتن و تایپ کردم را متوقف کردم و بعد نگاه کردم به عبور کردنش

به این حزنی که با خودش این طرف و اون طرف میبره

دلم خواست صداش را توی گوشهام ذخیره کنم

دلم خواست اسمش را بنویسم روی حافظه ام

ولی تا به خودم اومدم دیگه صداش را نمیشنیدم

رفت...

با خودش برد ...

یه لحظه ناب...

یه حال عجیب

هرچی تو دلم گشتم که ببینم چه حسی بود پیداش نکردم

هرچی بیشتر گشتم که ببینم در درونم چه اتفاقی افتاد کمتر فهمیدم

فقط چند دقیقه ....

صدای زیبای نی

و مردی که مشکی پوشیده بود

جوان بود

قد بلندی داشت

و حتی به اطراف نگاه هم نمیکرد....