تیر ماه غریب

سلام

شبتون ستاره بارون

حرف دارما

اتفاقا خیلی هم حرف دارم

پر از کلمه و جمله ام

پر از درد و دل و ناگفته ام

اما نمیدونم چرا یارای نوشتنم نیست

در طول روز هزارتا پست توی ذهنم شکل میگیره، کلمه به کلمه

خیلی وقتها گوشیم را برمیدارم و یه عالمه مینویسم

اما در نهایت هیچی توی وبلاگم پست نمیکنم

این وضعیت را دوست ندارم

چون وبلاگ و دوستای وبلاگیم را خیلی دوست دارم

دلم میخواد بازم منظم بنویسم

از روزانه ها بنویسم

از حال خوب بنویسم

از گل و بلبل و آب و هوا

از کتاب خوندن

از بافتنی بافتن

از میناکاریهام

از کارهای روزمره دفترم بنویسم

از روتینهایی ینویسم که بهم آرامش میدن

بی دغدغه بیام و از نوشیدن آب و دانه شربتی بگم

دوست دارم براتون بنویسم به جای بطری آب، یکی از این فلاسکهای استیل استوانه ای مارک یونیک خریدم که واقعا ۴۸ ساعت آب و یخ را نگه میداره

از تجربه های سفرم بگم

از عاشقا نه هام بنویسم

از درگوشیهای خودم و آقای دکتر بگم

اما چه کنم که هر روز و ساعت یه چیزی پیدا میشه که کامم را تلخ کنه

یه چیزی که نزاره راحت بیام بنوبسم

به داداش میگم زندگی همینه، الان افتادیم تو قسمت سربالایی، درسته داریم نفس نفس میزنیم، درسته انرژی کم آوردیم، درسته هرچی نگاه میکنیم راه همچنان سربالاست، اما بالاخره یه جایی میرسیم به قله...

قدر تابستون را بدانیم

با لذت از داشته هامون استفاده کنیم

توی لحظه زندگی کنیم

آینده نگر باشیم

از گذشته درس بگیریم

در عین حالی که بی خیالیم، هیچ لحظه ای را با بیخیالی از دست ندیم

پ ن: مدتی هست نظرات را باز گذاشتم تا هرچی دوست دارید برام بنویسید

میخونم و لذت میبرم

وجودتون بهم توان و انرژی میده