روز ابری

سلام

روزتون زیبا

صبح که میومدم هوا اونقدر تمیز بود که انگار سنگهای روی کوههای اطراف را هم میشد دید(با وجود فاصله)...

شیشه ماشین را دادم پایین و چندتا نفس عمیق کشیدم

هوا هنوز ابریه و انگار بوی بارون میاد

دیشب که از تلویزیون دیدم اطرافمون چقدر برف اومده، دلم برف بازی خواست...

کلا اصفهان برف اونطوری نمیاد که ما ذوق زده شیم و بپریم توی برف و برف بازی کنیم...

یادم میاد سالی که داداش جانم به دنیا اومد برف شدیدی میومد

من ۱۲ ساله بودم و اون متولد زمستان

اونقدر برف اومده بود که تا مچ پامون توی برف بود 

دیروز سرراه رفتم یه کار محضری انجام دادم و رفتم خونه

محضر با هوای خفه و فضای بسته و یه عالمه آدم

با ترس و لرز، در سریع ترین حالت ممکن کارم را انجام دادم و اومدم بیرون

رسیدم خونه و چک کردم و دیدم تو برگه آدرس را اشتباه ثبت کردند

تماس گرفتم و فرمودند فردا بیاین درستش میکنم...

نگم که چقدر حرصم در اومده بود

خواهرجان پیرو خریدی که مغزبادوم را نبرد، یک سری ظروف غذاخوری رنگی رنگی سفالی خریده بود... توی گروه دسته جمعی ذوق میکردیم و یکی یکی خریدها را میدیدیم... زندگی مجازی

داداش و زن داداش توی یه فروشگاه به پیدا کرده بودند

گویا اونجا زیاد فراوان نیست

کلی ذوق کرده بودن و چند کیلو خریده بودن

یه مقدارش را آماده خشک شدن، کردند

مربا درست کردند

و برای شب هم خورشت به...

توی گروه کلی سر این "به بازی" خندیدیم 

داداش جان میگه کلی هم عکس از به ها گرفتیم بزاریم بک گراند گوشیمون که کلا امروزمون پر از به بشه....

 و اینطوری دورادور، مجازی، با هم معاشرت میکنیم

پسته جان رسما شروع کرده به تلاش برای ارتباط با دنیای بیرون

دست و پا میزنه

به صداها واکنشهای جالب داره

با صدا میخنده

و فندوق باهاش بازی میکنه... 

ما هم باهاشون حرف میزنیم و توی لحظه هاشون شریک میشیم... اما مجازی...

کلا مدل زندگی کردنمون شده مجازی... اینترنتی...از راه دور...

 پ ن۱: برای هم دعا کنیم

انرژی خوب این دعاها اول توی زندگی خودمون جاری میشه

پ ن۲: کنار بخاری نشستم و به جریان کند و آرام زندگی در بیرون دفتر نگاه میکنم...