زاویه ای دیگر از قرنطینه

سلام

لحظه لحظه زندگیتون شیرین و شاد

دوستان لازمه در ابتدای این پست بگم که پست نوشتن با گوشی برام ساده نیست و هرچقدر با کیبورد و کامپیوتر راحت و بی دعدغه تایپ میکنم با گوشی برام مشکل هست

تصمیم داشتم ننویسم تا وقتی که برگردم دفتر، اما محبت و توجه تعدادی از دوستان، منو تشویق کرد به نوشتن. 

بنابراین همین جا ازتون ممنونم که با صبوری اشکالات و اشتباهات منو نادیده میگیرید و غلط های املایی را پای بی ادبی من نمیزارید، کما اینکه من مدتهاست مینویسم و شماها با نوع ادبیات، لحن و بیان ، و همچنین انتخاب کلمات من آشنا هستید....

و اما ماجراهای ما

خواهر جان باید میرفتند برای انجام سونو و آزمایش و چکاپ

برای همین فندوق را آوردند خونه ما

فکر کنم بیشتر از دو هفته بود ندیده بودیمش

بعداز صبحانه و کارهای معمولی، فندوق کوچولو را بردیم باغچه

اول سرراه براش یه جفت کفش تابستانی خریدیم، چون این کوچولو بیشتر از دوماهه که توی قرنطینه بوده و دیگه کفشهاش اندازه ش نیست

فسقلی حتی از دیدن آفتاب هم ذوق میکرد

باد و سایه و گنجشکها ، درختها و حوض آب، گلهای قشنگ باغچه و هوای بهاری ، حسابی این طفل معصوم را به وجد آوردند

مدتها بود از خونه بیرون نیومده بود و این تنوع خیلی خیلی براش جالب بود

تا نزدیک ساعت ۴ باغچه موندیم

بعد هم رفتیم دنبال مغز بادوم

این دوتا کوچولو که مدتها بود همدیگه را ندیده بودند حسابی خوش گذروندن و تا میتونستند بازی کردند

حدود  ساعت ۱۱ بود که خواهر اومد دنبال فندوق

مغزبادوم هم امشب مهمان خانه ماست

ساعتهایی که کنار این کوچولوها میگذرونم جز عمرم نیست!