تو آن باده نابی...

سلام

روزتون پر از امید به زندگی

زندگی ادامه داره و تا وقتی از این موهبت عزیز بهره مندیم باید ازش استفاده کنیم

صبح بیدار شدم و با دیدن میز صبحانه ای که مامان جان چیده بودند لبخند زدم

اینهمه شور و امید به زندگی منوهم امیدوارم میکنه

برام نیمرو درست کرده بودند و کنارش چندتا دونه گوجه ی کوچولو، زیتون، خیارشور و برگهای اسفناجی که ریز خرد کرده بودند

عطر چای و زنجبیل هم همه ی خونه را پر کرده بود

من معمولا بعد از بیدار شدن و کارهای معمول صبح ، لباس بیرون میپوشم و برای اومدن آماده میشم و بعد میرم برای خوردن صبحانه

وقتی من نشستم سر میز صبحانه مامان جان هم داشتند تندتند بافتنی میکردند

از بالای عینک یه نگاه و یه لبخند ....

زندگی یعنی همین لحظه های کوچولو

وقتی رسیدم توی پارکینگ دیدم حسن یوسف ها و نازها چقدر سرحال هستند

این شد که رفتم سراغشون

یه کمی باهاشون حرف زدم

برگهای خشک را جدا کردم

یکی دوتاشون را کمی چرخوندم و زاویه شون را عوض کردم و با حال خوب ازشون خداحافظی کردم

یک لحظه ی خوب دیگه

توی راه که میومدم برای آرامش خودم و دیگران ذکر گفتم

وقتی هم رسیدم دفتر اولین کاری که کردم آب گلدان روی میز را عوض کردم

انشاله که روز بینظیری در انتظار تک تک تون باشه

پ ن 1: آقای دکتر دیشب یک برش از یک کتاب را برام خوندند

واقعا کیف کردم

شاید جملات ساده و معمولی بود که با صدای جناب عشق تبدیل به شراب ناب شده بود

ولی حالم را حسابی جا آورد و خواب بی نهایت آرامی داشتم

پ ن 2: تماس های تصویری نعمت هستند برای رفع دلتنگی هایی که نمیشه براشون کاری کرد

پ ن 3: برای سلامتی همه مریض ها دعا کنید، به خصوص مادر رافی جان

پ ن 4: یادتون نره دوستی ها خیلی ارزشمندند