سوگند به لبخند تو...

سلام

صبحتون پراز خیر و برکت

روزهای سرد زمستونی تندتند میان و میرن و هیچ خبری از برف و بارون نیست (منظورم دقیقا اینجاست )

سرما هست گاه گاهی سوز زمستونی هم هست ولی از اون زمستون یخ بندان خبری نیست

دیشب وقتی رفتم خونه سعی کردم خودم را مشغول کنم که خوابم نبره و مثل شب قبل بد خواب نشم

گوشی جدید پدرجان را کمی مرتب سازی کردم و یکی دوتا برنامه که میخواستن را براشون نصب کردم

پوست موزهایی که به توصیه دوست جان ، روی شوفاژ خشک شده بودند را پودر کردم و ریختم پای گلدونها

یه کمی آمیرزا بازی کردم

یه کمی مدل لباس و بلوز برای خواهر توی اینستا پیدا کردم

با مامان یه سریال بی مزه و آبکی از تلویزیون دیدم

و چند تا پیام عاشقانه برای آقای دکتر فرستادم

موقع خواب که شد دیگه داشتم بیهوش میشدم، سریع کارهای قبل خواب را انجام دادم و زنگ زدم به آقای دکتر و با یه صدای فوق العاده بداخلاق روبرو شدم ، این یعنی اینکه همچنان سرکار هستند و یه مشکلی پیش اومده، منم حرف زدن را کش ندادم و ایشون هم گفتند که تماس میگیرند

برای اینکه خوابم نبره تا آقای دکتر میان کیفم را مرتب کردم و یه سرچی توی نت زدم برای سفری که دارم برای ماه آینده برنامه ریزی میکنم

به یک ربع نرسید که آقای دکتر زنگ زدند و یه کوچولو حرف زدیم و از مشکلی که توی کار پیش اومده بود حرف زدیم و گفتند هنوز یکساعتی کار دارند

منم گفتم خسته هستم و میخوابم... ایشون هم فرمودند : بخواب، ولی گوشی را خاموش نکن ، بیام بیرون باهات حرف بزنم، نیاز به آرامش دارم....

منظورشون از آرامش من بودما

هیچی دیگه منم گوشی را خاموش نکردم ولی خزیدم توی رختخواب و بیهوش شدم ...

و اینگونه بود که صبح که بیدار شدم با پیام : «میدونستم که خوابی و دلم نیومد بیدارت کنم » روبرو شدم

منم صبح پیام ندادم چون میدونم چقدر خوابشون سبک هست

پ ن 1: فندوق کوچولوی ما تازه داره با تماس تصویری ارتباط برقرار میکنه

حالا دیگه دایی ش را میبینه و به قربون صدقه های دایی و زن دایی جواب میده

بعضی وقتا گوشی را برمیداره و میگه : دایی...

پ ن 2: مغزبادوم با امید به تعطیلات احتمالی هر روز میره مدرسه

پ ن 3: خواهر (مامان فندوق) دیشب رفته برای خودش پارچه بخره

هرچی برای خودش خریده برای منم خریده

پ ن 4: یک دوست مهربون به آدم مهربونی یاد میده

پ ن 5: مامان صبح یک مشت آجیل ریختن توی جیب من... به یاد بچگی ها که میرفتم مدرسه

داشتم در دفتر را باز میکردم و آقای رفتگر هم داشتند جارو میزدند

دستم را کردم توی جیبم و یهو یادم اومد اجیل توی جیبم دارم

اون مشت آجیل را دادم به آقای رفتگر و از لبخندش لذت بردم