محتکرها به بهشت نمیروند...:)))))))

چیزی که در کل این نوشته و جمع بندی های قبلی دستگیرتان خواهد شد :

نویسنده این وبلاگ جایی در بهشت ندارد

زمستون که داداش اومد ایران

مقداری شکلات از نوع خوشمزه برای من آورده بود

دم رفتن هم که شد هرچی شکلات ته ساکشون مونده بود و برای این و اون آورده بودن و به هردلیلی نداده بودن را داد به من

البته که قهوه هاش را هم یکجا بخشید به من

منم که میدونید که تنها خوری را دوست ندارم

شکلاتها را بردم با خواهرا و مغزبادم تقسیم کردم

اما اونا خودشون موقع تقسیم یه مقداری بیشتر به من دادن

منم که حسابی مقدار شکلاتها زیاد شده بود ، مقداریش را توی کابینتها قایم کردم و بقیه را آوردم دفتر

از اونجایی که کسی تو طبقه ی من رفت و آمد نمیکنه و کسی کاری به کار کابینتها نداره... کلا فراموش شد

این شد که دیروز وقتی رفتم برای برداشتن چیز دیگری... با صحنه ای شیرین و کاکائویی مواجه شدم ...

(یه آیکن داریم که دوتا چشماش قلب قلبی شده ... من دقیقا اون بودم)

با شادی بی حد کاکائوها را به یخچال دفتر منتقل کردم

اون شکلات سکه ای ها چی میگن این وسط را واقعا نمیدونم...

سهم آقای دکتر را جدا کردم و گذاشتم گوشه ی یخچال ...

بقیه اش را هم دارم تنها خوری میکنم

کلی هم کیف میکنم

به هیچکی هم تعارف نمیکنم

به نظرتون رستگار میشم؟