تیلوتیلو برگشت...

سلام

روزبخیر

عذرخواهیم را بپذیرید و فعلا ازم چیزی نپرسید

خودم آروم آروم برمیگردم به حال قبلم

تصمیمم برای هر روز نوشتن جدی هست... عین قبل

صبح که بیدار شدم ، زیر دوش آب ، فکر کردم چرا هیچی مثل قبل نیست

چرا من حالم مثل قبل نیست

چرا اینهمه حرف تو دلم تلنبار شده

و تنها نتیجه ای که حاصل شد این بود که من باید بنویسم ... باید هم با دفترم و هم با وبلاگم آشتی کنم

قهر نبودم - اما باید برگردم

و این شد که الان اینجام

البته یکی از دوستان یه چیزی نوشته بود که احساس کردم حق داره و من باید بیام

الان اینجام

میان رنگ و کاغذ رنگی و مقواها

میان یه عالمه کلمه و جمله انرژی بخش

میان پوسترهایی به سبک تیلو پر از گل و رنگ

وسط دفترهای پر طرفدار تیلویی

روی میزم از شدت ریخت و پاش جای سوزن انداختن نیست

پنجشنبه هفته گذشته بعد از گذشت نزدیک به چهل و پنج روز یک قرار عاشقانه داشتم

در مدت زمان عاشقیمون این دومین بار بود که اینهمه از هم دور موندیم و اینهمه وقت قرار عاشقانه نداشتیم

قرار عاشقانمون آروم بود و بی دغدغه.... چای دارچین خوردیم و کنار اشکهای گوله گوله م - حرف زدیم

بعد خندیدیم - بلند بلند

بعد باز گریه کردم و غر زدم و غر زدم

و بعدش با دلتنگی همیشگی خداحافظی کردم... اما برعکس همه ی دفعات قبل،  صبح فردا با حال خوب بدون دلتنگی بیدار شدم

و تصمیم گرفتم فرصتهای زندگی را هرچند سخت... جشن بگیرم

و از اول هفته حالم رو به بهبوده...

هنوز همون تیلوی قبلی نیستم... اما خوشحالم که دارم بزرگتر میشم

خوشحالم که آدم قبلی نیستم... و آدم بهتریم... نه بدتر...نه سردتر... نه غمگین تر

پ ن 1 : اجازه بدین نظرات را آروم آروم و سر حوصله تایید کنم

پ ن 2: هیچی درست نشده... این منم که بدون اینجا نمیتونستم خودم باشم