قرار عاشقانه قبل از سفر

سلام

صبحتون پر از الطاف پروردگار

روز یکشنبه با توجه به اینکه تصمیم ناگهانی سفر گرفته بودیم و قرارها برای روز جمعه بود، مجبور شدیم دسته جمعی بریم باغچه و غوره ها را بابا بچینن و من و مامان و مامان مغزبادوم غوره ها را دانه کنیم و بشوریم تا آماده آب گیری بشه ...

یک پروسه وقت گیر و خسته کننده..و تا پاسی از شب درگیر این قصه بودیم

دوشنبه قرار بر این شد که یک قرار عاشقانه داشته باشیم

فکر کنم تو این ده سال هیچوقت دوشنبه قرار عاشقانه نداشتیم

آقای دکتر به شدت شلوغ بودن و به سختی برنامه هاشون را جابجا کردند

منم از صبح باید دوتا بانک و دندانپزشکی و مقداری خرید را انجام میدادم...

و البته مقداری غوره هم از باغچه چیده بودیم که باید به دست چند نفر از دوستان میرسید

صبح زود بیدار شدم و دوش گرفتم و راه افتادم ... اول غوره ها را به دست صاحبانش رسوندم

بعد هم پیش به سوی دندانپزشکی... زود رسیده بودم و بهم گفتم نیم ساعتی وقت داری

گفتم بزار برم یه کار بانکی انجام بدم و برگردم... اما بانک بهم دور بود و بهتر بود همونجا منتظر میماندم

کارهای دندانپزشکی و همونطوری که گفتم پروسه کشیدن دندان یک ساعتی ازم وقت گرفت

بعدش هم با یک پانسمان در دهان و صورتی بی حس اومدم بیرون

اول رفتم به سمت میوه فروشی و مقداری میوه ی رنگارنگ برای قرار عاشقانه خریدم

این فصل میوه هاش مثل نقاشی و رویا هستند... اول چشم آدم لذت میبره

بعد هم رفتم داروخانه و داروهایی که دکتر برای دندانم نوشته بود گرفتم...

البته قصدم خوردن داروها نبود و میخواستم مسکن و چرک خشک کن را برای داداش ببرم

بعد هم چون نزدیک اون آموزشگاهی بودم که امتحان عمه را داده بودم ، رفتم و سوال کردم ببینم مدرکشون اومده یا نه؟...

بعد هم اومدم دفتر و میوه ها را تو یخچال جا دادم و رفتم بانک... نوبت گرفتم و رفتم چند تا خرید انجام دادم و برگشتم

به محض اینکه نوبتم شد... آقای دکتر زنگ زدند که اومدن و منتظرم هستند... دیگه کارم زیاد طول نمیکشید... یک ربعی معطل شدن و پیش به سوی قرار عاشقانه

البته با گونه ای برآمده و پانسمانی در دهان

آقای دکتر از گرما کلافه بودن

منم دندانم بهرحال کشیده شده بود

هردو کمی بی حوصله بودیم ... رفتیم و ناهار را خوردیم ... البته من که اصلا غذا سفارش ندادم و فقط یک آبمیوه خوردم

بعد از ناهار هم یک جای خوش آب و هوا سراغ داشتیم ... وقتی خنک شدیم ، شروع کردیم به حرف و حرف و حرف...

آقای دکتر میخواستن یک کلیپ از تو گوشی به من نشان بدهند که به طور ناگهانی رسیدیم به آهنگ «امین بانی» به اسم «چه کردی» ... فکر کنم بیشترتون این آهنگ را شنیدید... نمیدونم چی شد که یهو خودم را در حالی دیدم که سرم روی شانه ی آقای دکتر هست و دارم به پهنای صورت اشک میریزم...

و ایشون هم بی صدا اشکشون روی سر من میچکید....

خیلی زودتر از همیشه قرار عاشقانه را تمام کردیم ...

آقای دکتر برام بستنی سوهان خریدن و منو راهی خونه کردن

یک قرار عاشقانه ی جمع و جور و پر از احساسات...

پ ن 1: من اگه به جای آقای دکتر بودم و روز قرار عاشقانه ایشون دندان عقل میکشیدن به شدت شاکی میشدم

اما ایشون خیلی خیلی هوامو داشتن.... تازه دلسوزی هم برام میکردن

پ ن 2: با هرکسی میشه خندید... اما با هرکسی نمیشه اینطوری اشک ریخت

پ ن 3: بعد از آن روز خیلی از آهنگهای بانی را دانلود کردم... اما هیچکدام دیگه اون حس را نداشت