برای یک دوست

سلام دوست خوبم

خواستی تایید نشه نظرت و اسمت برده نشه

تایید نمیکنم و اسمت را هم نمیگم اما خودت متوجه میشی برای تو مینویسیم

اینا نصیحت نیست... تجارب شخصی هست

 قضیه طلاق برای هر دو طرف و با هر دلیلی که باشه یه پروسه انرژی گیر و زمان بر هست

قضیه طلاق زخم ها و لطمه های زیادی به روح و روان و حتی جسم آدم میزنه

من کاری به دیدگاههای مخالف و موافق ندارم

دارم تجربه شخصی خودم را برات میگم

یک کم زمان نیاز داره تا آدم بتونه از این دوران سوگواری بگذره و از یه رابطه ی چند ساله خارج بشه و به زندگی عادی برگرده

اما یه چیزایی هست که باید رعایت کنی و یه چیزایی هست که با رعایت نکردنشون خودت بیشتر ضربه میخوری

اول اینکه کلا اون آدم باید ترک بشه... ترک و فراموش

پیگیری نکن... دنبال زندگیش نرو

تمام راههای ارتباطی را قطع کن و به کل فراموشش کن

یه دنیایی بساز که اون آدم اصلا توش نباشه

اینکه پیگیر میشی و زندگیش را مقایسه میکنی و کم و زیادش را با خودت میسنجی خیلی عذابت میده

تو به هرحال به هر دلیل طلاق گرفتی و این یعنی میخواستی که اون آدم در زندگیت نباشه

پس کلا حذفش کن

و بعد حتما ورزش را توی برنامه روزانه ت قرار بده ... حتی اگه شده پیاده روی... یه کمی در ورزش زیاده روی کن تا خسته بشی و کمتر فکر و خیال بیاد سراغت

بعد هم هرجا که هستی حتی اگه کاری مرتبط با رشته ت نیست ... در بدترین شرایط هم که باشی ...یک کاری که دوست داری را شروع کن

حتما حتما کتاب بخون... (اگه شرایط مالیت هم اجازه نمیده که کتاب بخری هرطوری که شده خودت را به کتابها وصل کن مثلا عضو کتابخانه شو... یا کتاب الکترونیک بگیر و یا ... )

و نکته دیگه ای که به ذهنم میرسه ارتباطت با خدا هست... هرطور که دوست داری و یاد گرفتی و عادت کردی ارتباطت را با خدا پررنگ و پررنگ تر کن... هرجور که احساس خوب بهت دست میده و یادت باشه خداوندی هست که ناظر بر اعمال ماست

بهشت و جهنم همین جاست

همین جایی که ما زندگی میکنیم

همین رفتارها... کنش ها و واکنش ها

هیچ چیز در چرخه ی این دنیا گم نمیشه... نه خوبی...نه بدی