روی دیگر سکه

سلام

روزهای بهاریتون زیبا

دیروز هوا ابری بود

خیلی پراکنده و آروم گاهی قطرات باران هم بود

ما توی باغچه بودیم

امروز صبح از صدای باران روی شیشه ی اتاقم بیدار شدم

یک ساعتی توی تختم ، چشمهام را بستم و فقط به صدای باران گوش دادم

حتی نای بیدار شدن نداشتم

از اونجایی که مغز بادوم بعد از عید سرویس مدرسه نداره و من قبول کردم که صبح ها با نیم ساعت تاخیر برسونمش مدرسه... باید از تخت بیرون میومدم

بیخیال حمام صبحگاهی شدم ... به مانتوهام که نگاه کردم حس سرما داشتم

با توجه به اینکه دفتر من کلا آفتاب گیر نیست

منم یک بارونی سبک برداشتم و آماده شدم

دیدن این فسقلی اول صبح ... بوسیدنش... نفس کشیدن تو هوای موهاش...

این فسقلی حال دلمو عوض میکنه

امروز باید میرفت ورزشکاه... رسوندمش

بیمه ماشین تمام شده بود و باید میرفتم دفتر بیمه

بعدش هم داروخانه و تایید یه نسخه...

این روزها تمام اونهایی که دوستشون دارم و به عشقشون تکیه کردم یه طورایی دلم را شکستن

شاید من زیادی حساس و زودرنج شدم.. اما بهر حال فهمیدم زندگی یک روی دیگه هم داره

فهمیدم اینایی که اینهمه شعار میدن ، که باید یاد بگیریم به تنهایی و بدون عشق دیگران به زندگی ادامه بدیم ، راست میگن

باید یاد بگیریم که یه جاهایی باید به تنهایی از زندگی لذت برد

یه جاهایی باید محبت کرد و انتظار محبت دیدن نداشت

یه جاهایی باید خیلی صبور بود

یه جاهایی باید خیلی محکم بود

من هر روز به تقویم امسال نگاه میکنم و حس میکنم هر روز از این روزها را یک عمر زندگی کردم...اینقدر طولانی ... اینقدر کش دار

اما هنوز خداوندی دارم که بینهایت دوستش دارم و بی نهایت هوامو داره

دارم یاد میگیرم آرزوهامو برای هیچکس نگم جز خدا...

یاد میگیرم درددلهام را کمتر برای آقای دکتر بگم

یاد میگیرم هرکسی باید برای زندگی خودش ... خودش تلاش کنه

در نهایت همه مون تنهاییم