یک شروع پر استرس

سلام

روزتون شیرین و دوست داشتنی

خوب هستین؟

صبح با کش و قوس های معمول بیدار شدم ... اما چون قرار بود زودتر برسم سرکار بیخیال دوش گرفتن شدم

باید کلی کار تا قبل از ظهر آماده و تحویل بشه

سریع لباس پوشیدم

مامان صبحانه ی مفصلی برام آماده کرده بودن

اشتهای خوردن چند لقمه را بیشتر نداشتم

سریع ماشین را برداشتم و راه افتادم

روی پل بودم که ماشین پشت سری (پراید) شروع کرد به بوق زدن... یک نگاهی تو آینه کردم و دیدم چند تا مرد دارن میخندن

مسلما روی پل جای سبقت گرفتن نیست

اونم پل به اون شلوغی اون وقت صبح

چند ثانیه بعد دستش را گذاشت روی بوق و به طور ممتد بوق زد

اینبار تو آینه دیدم به شدت دارن میخندن و تفریح میکنن... منم به روی خودم نیاوردم

اما بهش راه هم ندادم

هنوز از پل پایین نیومده بودیم که یهو سعی کرد از بین من و ماشین کنار که اصلا هم جا نداشت سبقت بگیره

من کشیدم کنار تا بتونه عبور کنه.... عبور کرد و در حین عبور فرمان را پیچوند سمت من...

بله محکم بدنه ماشین را تو سرعت نزدیک به 60 کوبید به ماشین من...

تقریبا 700 متر جلوتر چراغ راهنمایی بود و من دیدم تا اون برسه چراغ قرمز شده...

و ایشون در کمال ناباوری حتی یک ترمز هم پشت چراغ قرمز نزدن و با همون سرعت به راه خودشون ادامه دادن....

خب البته که من شوک شدم و الان همه بدنم هنوز داره میلرزه

و البته که زنگ زدم و از یکی از آشناها پرس و جو کردم تا اگه دوربین کنترل ترافیک اون اطراف هست بتونم ازش شکایت کنم

اماالان حال خوشی ندارم