روزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمروزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمدرباره من
من یک تیلوتیلوی رنگی هستم که سعی میکنم زندگی را تمرین کنم ، لحظه ها را زندگی کنم و از لحظه لحظه ی این موهبت الهی لذت ببرم، عقاید سیاسی و اعتقادیم ماله خودم ، شادیها و انرژی های خوبم را با دوستام اینجا به اشتراک میزارم ... دوست دارم با شماها زندگی را تمرین کنم و در کنارتون دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنیم، دوست دارم مهربانی را ترویج بدهیم ، دوست دارم دوست داشتن ، محبت ، از خودگذشتگی ، عشق ، ایثار و فداکاری را به معنای واقعی تمرین کنیم ، یادمون نره عمرماندگار نیست و هرچقدر کش دار به نظر بیاد خیلی زود به پایان میرسه...
آدرس اینستا برای دیدن کارهای میناکاری: aftab_minakari
ادامه...
پیوندها
- پرنده گولو
- گیس طلا
- من جین هستم
- آزاده
- ر مثل ...
- بهار بانو
- هزارسال
- رافائل
- 7min
- پرژین
- بانو دل آرام
- کلبه چوبی آذر
- یادداشت های روزانه
- لاندا
- شاهزاده خانوم
- پسرعمو
- مگهان
- پروانه
- صحرا
- ماهی و جوجه
- ماه نو
- باران
- اینجا بدون من
- دختری به نام نل
- سمفونی مردانه
- اینجا مدرسه نیست
- .
- مالاکیتی
- تصویر روزهای رها
- بلاگر کبیر گزارش میکند
- عالی جان
- شمیم
- فندوقی عزیز
- پزشک طرحی آنه
- بهامین
- مهربانو
- روزهای ناتمام من
- نون سین
- مهدی اردیبهشتی
- طیبه جان
- آشتی جان
- فصل پنجم
- مامان ستی و سپهر
- رها
- هدیه
- دکتر پرسیسکی
- الهام متولد شهریور «در بازوان»
- آذرماهی
- بلاگر
- خورشید درخشان - سهیلا
- واتو واتو
- جان شیرین
- مامان فرشته ها
- بدون ویرایش- ترانه جان
- خورشید جان
- الی عزیز
- مامان کنجد
- شارمین دوست نازلی
- دکتر ربولی حسن کور
- خانمی
- همراز
- لیمو
- ترانه جدید
- رضوان عزیز
- طیبه و احساس پاکش
ابر برجسب
روزانه قصه چالش سفر دانیا کتاب یادداشت کلوب للی داستان کوتاه ترک عادت کاردستی روزهای ما شعر عکس نامهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 4
- فروردین 1403 11
- اسفند 1402 6
- بهمن 1402 12
- دی 1402 7
- آذر 1402 14
- آبان 1402 16
- مهر 1402 24
- شهریور 1402 23
- مرداد 1402 18
- تیر 1402 16
- خرداد 1402 19
- اردیبهشت 1402 14
- فروردین 1402 13
- اسفند 1401 5
- بهمن 1401 11
- دی 1401 13
- آذر 1401 8
- آبان 1401 11
- مهر 1401 15
- شهریور 1401 20
- مرداد 1401 14
- تیر 1401 12
- خرداد 1401 7
- اردیبهشت 1401 14
- فروردین 1401 14
- اسفند 1400 7
- بهمن 1400 7
- دی 1400 1
- آذر 1400 8
- آبان 1400 13
- مهر 1400 16
- شهریور 1400 30
- مرداد 1400 18
- تیر 1400 22
- خرداد 1400 23
- اردیبهشت 1400 16
- فروردین 1400 12
- اسفند 1399 20
- بهمن 1399 22
- دی 1399 21
- آذر 1399 28
- آبان 1399 5
- مهر 1399 22
- شهریور 1399 20
- مرداد 1399 18
- تیر 1399 10
- خرداد 1399 20
- اردیبهشت 1399 28
- فروردین 1399 8
- اسفند 1398 17
- بهمن 1398 21
- دی 1398 24
- آذر 1398 23
- آبان 1398 15
- مهر 1398 3
- شهریور 1398 14
- مرداد 1398 21
- تیر 1398 29
- خرداد 1398 21
- اردیبهشت 1398 25
- فروردین 1398 12
- اسفند 1397 18
- بهمن 1397 13
- دی 1397 20
- آذر 1397 28
- آبان 1397 26
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 24
- مرداد 1397 24
- تیر 1397 22
- خرداد 1397 27
- اردیبهشت 1397 30
- فروردین 1397 22
- اسفند 1396 21
- بهمن 1396 21
- دی 1396 13
- آذر 1396 23
- آبان 1396 25
- مهر 1396 1
- شهریور 1396 19
- مرداد 1396 28
- تیر 1396 23
- خرداد 1396 17
- اردیبهشت 1396 22
- فروردین 1396 21
- اسفند 1395 23
- بهمن 1395 26
- دی 1395 32
- آذر 1395 23
- آبان 1395 29
- مهر 1395 16
- شهریور 1395 41
- مرداد 1395 40
- تیر 1395 36
- خرداد 1395 39
- اردیبهشت 1395 37
- فروردین 1395 34
- اسفند 1394 39
- بهمن 1394 39
- دی 1394 28
- آذر 1394 25
- آبان 1394 22
- مهر 1394 24
- شهریور 1394 31
- مرداد 1394 17
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
قصه (7)
خانواده پسر رفتند
دختر مخالفت خود را اعلام کرد
اما پدر دختر سکوت کرد
مادرش هم سکوت کرده بود
و معنی این سکوت برای دختر مشخص نبود
شب سر سفره ی شام موضوع بحث با حرفهای پدر باز شد... پدر گفت...باید فکر کنی
جواب بدون فکر یعنی جواب غلط
شرایط این خانواده و پسر بد نبود... بهتر است کمی تحقیقات کنیم
و این تحقیقات و فکر کردن زیاد هم طول نکشید
همه شوکه بودند
اصلا چه شد... چه اتفاقی افتاد
با این سرعت
آزمایش خون
کلاسهای لازم
خرید های خیلی مختصر و اولیه
و .....
آن روزها خیلی در بند سالن و هتل و باشگاه نبودند
آن روزها خانه ی بزرگ مادربزرگ آماده شد برای برگزاری مراسم عقد...
سفره عقد چیده شد... مثل تمام مراسم دیگر... عده ای دلخور شدند
عده ای خندیدند و شادی کردند
خاله ها لقمه های نان و پنیر سبزی آماده کردند
و مهرانه هنوز مبهوت بود... هنوز گیح بود... هنوز نمیدانست قرار است چه بشود...
نمیدانم مهرانه ی مغرور چطور در آن مراسم تعیین مهریه با آن همه چانه زدن دوام آورد
نمیدانم پدر مهرانه چطور قبول کرد
****************************************
چشم که باز کردم زیر دست آرایشگر داشتم اشک میریختم
نه با وسواس لباس عروس انتخاب کرده بودم... نه به تاج و تور گیر داده بودم
نه خیلی برایم مهم بود که حلقه هایمان چه شکلی است
همه چیز معمولی بود
دسته گل مریم سفید با عطر مسحور کننده
سفره ی عقد پر از کریستال و آویز و شمع و نور
کفشهای سفید
آذین بندی با گل و تور
همه چیز به سادگی و زیبایی
همه با هم دست به دست هم داده بودند
هرکس یه کاری کمک کرده بود
دست آخر هم داماد میخک های صورتی خریده بود برای سرسفره ی عقد
و علاوه بر یک دنیا گلهای سفید و لیمویی.. .گلهای صورتی هم به سفره اضافه شدند
همه چیز سفره را به سلیقه ی مهرانه سفید و لیمویی تهیه کردند
حتی نقل ها هم سفید و لیمویی بودند
اما چرا در دلم چیزی ناآرامی میکرد؟
- : چرا گریه میکنی؟
- : نمیدانم
و نمیدانستم... دوست نداشتم... مهرانه ی جدید را دوست نداشتم...
من همان مهرانه با آن ابروهای پر... با آن قیافه ی دخترانه.... را بیشتر دوست داشتم
هرچند هرکسی مهرانه را دید دهانش باز ماند... اینهمه تغییر؟؟؟؟؟
این مهرانه ی تازه... در آینه ای نا آشنا
اشک هایم را به زور جمع و جور کردم
در میان هله هله ها کنارش نشستم...
آنقدر زود و سریع آمده بود که هنوز حتی چند کلمه هم با هم حرف نزده بودیم
واقعا آن روزها عروس و دامادها اینگونه به خانه بخت میرفتند یا من اینطور در این راه قرار گرفتم؟
آنقدر سنتی و مسخره قبول کرده بودم که خودم هم باورم نمیشد
اتاق عقد اتاق بزرگی بود رو به حیاط
با شیشه های قدی و پر از نور... در آن بعدازظهر بهاری... بازی نور و اینهمه کربستال در حال درخشش دیدنی بود
در آن بعدازظهر بهاری که همه جا را عطر گلهای سفره ی عقد پر کرده بود آن اتاق حس و حالی عجیب داشت
اتاق رو به حیاط
اتاق بزرگ و روشن
همه آرام شدند
حاج آقایی که از در زاویه ی دید من نبود، چیزهایی میخواند، صدای نفسهای خودم را میشنیدم
قلبم تند تند میزد
قرآن جلوی رویم بود اما چیزی نمیخواندم
همه چیز داشت در سکوت با صدای حاج آقا جلو میرفت که ناگهان شیشه ی قدی اتاق عقد تماما خرد شد و پایین ریخت....
همه ی تغییرات اینجوری طوری سریع اتفاق میافته که گاهی فرصت فکر کردن رو هم به آدما نمیده
شکستن شیشه ی آینه ی سر عقد شنیدم که میگن شگون ناره ولی من اصلا به اینچیزا اعتقاد ندارم
منم اعتقاد ندارم
اما نمیدونم خانواده مهرانه دارن یا نه...
با توجه با این که قلم بی نظیر و خلاقی که دارید فکر کنم یه ارتباطی با رمان نویسان دارید ...
چند روزی است در حال ورق زدن کتاب های گذشته و حال هستم ... اندکی امید دارم به نتیجه برسم ...
میشه دنبال این ارتباطات نگردین؟>
میشه اگه خوشتون میاد بخونین و لذت ببرین؟
سخت نگیرین
همه چیز ساده تر از این حرفهاست
شاید هزاران قطره اشک های مهرانه باعث شد که آینه هزار تکه بشه شاید آینه دل مهرانه بود که دلش که شکست آینه نیز تاب نیاورد و خرد و شد. شاید آینه خرد شد تا با تکه های شکسته اش دست و دل مهرانه را خونین نماید. شاید...
کاش می شد "سرنوشت" را از "سر" نوشت
بقول هوشنگ ابتهاج (ه . سایه)
من نه خود می روم ، او مرا می کشد
کاه :سرگشته را کهربا می کشد
چون گریبان ز چنگش رها می کنم
دامنم را به قهر از قفا می کشد
دست و پا می زنم می رباید سرم
سر رها می کنم دست و پا می کشد
گفتم این عشق اگر واگذارد مرا
گفت اگر واگذارم وفا می کشد
گفتم این گوش تو خفته زیر زبان
حرف ناگفته را از خفا می کشد
گفت از آن پیش تر این مشام نهان
بوی اندیشه را در هوا می کشد
لذت نان شدن زیر دندان او
گندمم را سوی آسیا می کشد
سایه ی او شدم چون گریزم ازو ؟
در پی اش می روم تا کجا می کشد
اشتباه نشه ها
مهرانه ناراحت نبود
فقط هنوز مبهوت بود
هیچ چیز بدی وجود نداشت
همه چیز در حالت نرمال خودش بود... هیچ بدی رخ نداده بود
یهویی چی شد
.................................
اصلا قبول نیست اینجوری مارو زجر کش میکنی
عاقا من اعتراض دارم
خب هیجان قصه است دیگه
اگه اینطوری نباشه که برای دفعه بعدی ذوق نداری
من چیکار کنم؟
از خواندن روز نوشت های دوستان لذت می برم . هیچ موقع در زندگیم و کارم سخت نگرفته و همیشه راحت زندگی کرده ام ... دنبال چیز خاصی نبودم فقط دنبال شباهت ها بودم
ببخشید که ناراحتون کردم ...
سعی میکنم مثلا قبل خاموش بیام ...
و روزی حقیقت .......................................
حتی اگر هم حقیقت باشد بازم بی ارتباط ..............................
شاید لحن من بد بود
من نه ناراحت شدم نه حس بد پیدا کردم
اصلا هم دوست ندارم خاموش بشین
گفتم دنبال ارتباطات نگردین منظورم این بود که ساده از همه چیز لذت ببرین نه که به خودتون سخت بگیرین
وگرنه من کجا و نویسندگی کجا
من عاشق شماها هستم
به عشق شماها مینویسم
خیلی ناراحت میشم که خاموش بشی
نوشته اید همه جا را عطر گل های بهاری سفره عقد گرفته بود ...
نمیدونم مگه گل های سفره عقد که مصنوعی و پارچه و پلاستیک هستند بو هم داره؟
در پاسخ به کامنت من نوشته اید مهرانه ناراحت نبود فقط هنوز مبهوت بود...
دوست عزیز وقتی که مات و مبهوت باشی یعنی ترس از آینده و اتفاقاتی که ممکنه رخ بدهد . همین ترس اضطراب و دلهره و استرس ناراحتی در وجود انسان میاره و تنها آرامش خیال است که موجب میشه طعم حلاوت و شیرینی را درک کنی
نوشته اید : هیچ چیز بدی وجود نداشت : بله چیز بد مات و مبهوتی و استرس مهرانه است . (این حس با حس هیجان و التهابی که در موقع رخ داد های شیرین رخ می دهد فرق دارد) مهرانه هیجان نداشت استرس داشت ...
گویا از هم اکنون پیشبینی زلزله آینده را در عمق جان حس می کرده ...
چون انتخاب ، طبق دلخواه و پسند خودش نبوده و کوتاهی زمان از خواستگاری تا عقد کم بود لذا آرامش لازم را نداشته است .
نوشته ای همه چیز در حالت نرمال خودش بود: بقیه بله در حالت نرمال خودشون بوند چون در این بین کمترین ریسک شامل آنها میشده پس لزومی نداشت که نرمال نباشند و این عروس است که در این ریسک ممکن است بزرگترین ضربه به ایشان وارد شود و عروس به تنهایی 50درصد موضوع است و در صورت خدای نکرده شکست حدود 80 درصد زیان ها به سمت و سوی عروس است .
خدا کند انطور که من پیشداوری کرده ام قصه ما سمت و سو پیدا نکند. ولی نوینده طوری کلمات و جملات را به کار می برده که هر لحظه ممکن است اتفاق جدید و ناخوشایندی رخ دهد.
انشالله که اینطور نخواهد بود ...
گلهای سفره ی عقد همیشه طبیعی هستند
شما آقایون واقعا از هیچی خبر ندارین ها.......
ولی مهرانه اصلا ناراحت نیست... فقط گیچ شده... از سرعت وقوع این همه تغییر....
زلزله ای در کار نیست
نگران نباشید
نکنه پای یک رقیب اومده وسط؟
نکنه فرشته های مهربون روی دوش مهرانه نمیخوان بزارن این عقد انجام بشه؟
نکنه بابای مهرانه از اصرارش پشیمونه؟
ووی کشتیم دختر شمو
رقیب که اون وسط فراوان بود
اما بابای مهرانه اصرار نکرد... اصرار به تحقیق و فکر داشت
لطفا قسمت اول کامنت منو را اصلاح بفرما اونی قسمی که در ارتباط با گل ها هست
ممنونم
شرمنده
مگه من میتونم دست ببرم تو کامنت؟
یه حس طبیعی که فکر میکنم خیلی از دخترها بهش دچار بشن قبل از عقد.. منم بعد از عقدم حس پشیمونی داشتم :D:D
داستان خیلی جذابیه دوسش میدارم:)
باید زن باشی و از این جنس تا این نوع احساس را دقیق درک کنی
آره اصرار به فکر داشت
مجبوریم صبر کنیم دیگه از دست شمو خانم گل
کلا شماها انگیزه ی من هستید
اصلا بهم نیرو و انرژی میدین
عاشوقتم عشقو
شمو با این لهجه قشنگت منو کشتی
چطوری میتونم به بوس گنده براتون بفرستم؟
من لمست می کنم نیاز نیست خودتو اذیت کنی خانم گل
عاشقتم عزیزدلم
موضوع داستان چیه؟ :)
قصه میگی برامون تیلوی قصه گو؟ :)
اوهوم
شدم شهرزاد
براتون میخوام قصه های دور و دراز بگم
سلااااااااااااااااااااااااااام و صبح بخیر ای خانم گل
خیلی قشنگ نوشتی . دست به قلمت به دل میشینه . کاش رو این قصه بیشتر کار کنی و چاپش کنی .
نیستیا
سلام تیلو جان.
ظهرت بخیر.
کجایی نیستی؟
سلام یه مسله جالب بود برام خواستم بهتون بگم.من بعضی وقتها وبتونو میخونم و همش احساس میکردم شما یه دختره 24.25 ساله هستید بعد امروز اتفاقی پروفایلتونو دیدم
احساسات آدمها را با عدد و رقم نمیشه سنجید