امروز روز توست...

سلام

امروزم بینهایت شلوغه

کلا باید دور روزانه نویسی را خط بکشم

دیگه داره غیبت هام زیاد میشه

امروز تولد پدرجانم هست

با خواهر قرار گذاشتیم که عصر همه بریم یهو سوپرایزشون کنیم

قراره من کیک بخرم

کادو هم قرارشد برم یه فروشگاه نزدیکمون هست شلوارک بخرم

دوتا خواهر جانها هم بیان

مادرخانومی هم یواشکی تدارک شام را ببینن

با یک تیر چند نشانه بزنیم...

نزدیک رفتن برادر جان هی جشن داشته باشیم

تولد پدرجان را خوشحالانه کنیم

و ....

امروز باید روز قشنگی باشه... برای پدری که همه ی عمرش را برای خانواده زحمت کشیده و خیلی مهربونه

پدری که دستهاش بوی امنیت و آرامش میده

تکیه گاه بوده همیشه ... عین کوه

پدری که روزهای سخت من کمرش شکست اما نزاشت من کم بیارم... روزهای بد منو با من لحظه لحظه به دوش کشید و نذاشت کم بیارم

این پدر نه تنها پدره منه... که بهترین دوستمه... نزدیک ترین رفیقمه

این پدر همون کسی هست که روزهای سختی من با من بغض کرد- زودتر از من گریه کرد- بخاطرش اشک نریختم- به خاطرش زندگی کردم- عین ققنوس از توی آتیش دوباره متولد شدم... همه بخاطر پدری بود که عین کوه ایستاده بود که من نشکنم...

پدر من برای لقمه های حلال خانواده ش سالها به آموزش بچه ها مشغول بوده...

پدر من کسیه که وقتی یکی از شاگردانش تو خیابون میبنتش (شاگردی که خودش موهای سرش سفید بود) خم شد و دست پدرم را بوسید

پدر من کسیه که با دستهای مهربونش درخت پیوند میزنه و من میبینم لبخندش را

پدرم دو سالی هست با یه بیماری دست و پنجه نرم میکنه... اما ... بخاطر ما لبخند میزنه... بخاطر ما خم به ابرو نمیاره

باید دختر باشی تا عاشقانه هایی از این جنس را درک کنی

امروز از صبح دارم سربرگ و کارت ویزیت برای آقای دکتر طراحی میکنم

کارهای دفترم مونده

پ ن 1: به دست خوب اعتقاد دارین؟

پ ن 2 : نیاز به دعا دارم ... یک آرزویی که براش نزدیک به 15 سال زمان در نظر گرفتم و دو سالی هست دارم براش تلاش میکنم ، به تحقق نزدیک شده... یعنی میشه؟

پ ن 3 : دیشب مغز بادوم خونه ی ما خوابید... البته به همراه مامانش... تا صبح هزاربار بیدار شده و گریه کرده و پتوی آبیه نرمالوش را خواسته... دلم برای این لوس بودنش ضعف میره